Wojciech Pokora (2.10.1934 - 4.02.2018)
Jeden z najpopularniejszych aktorów polskich okresu powojennego. Ponadto pedagog, artysta kabaretowy oraz reżyser teatralny. Był aktorem warszawskich teatrów: Teatru Dramatycznego (1958-1984), Teatru Nowego (1984-1990) i Teatru Kwadrat (1990-2001). Występował w spektaklach Teatru Telewizji, a także w kabaretach Owca (1966-1968) czy Dudek. W latach 1990-2005 był aktorem Kabaretu Olgi Lipińskiej. Ponadto współpracował z Teatrem Rozmaitości (1977-1978), Teatrem Komedia (1979), Teatrem Studio (1983), Teatrem 6. piętro (2011) oraz Och-Teatrem (2012-2013). Zagrał niezapomniane role m.in. w „Małżeństwie z rozsądku”, „Człowieku z M-3”, „Hydrozagadce”, „Poszukiwanym, poszukiwanej”, „Nie ma róży bez ognia”, „Brunecie wieczorową porą”, „C.K. Dezerterach” i wielu innych filmach.
Tomasz Mackiewicz (13.01.1975 - 30.01.2018)
Źródło: Dzień Dobry TVN/x-news
Himalaista, laureat nagrody Kolosa za 2008 rok. Wraz z Markiem Klonowskim przez 24 dni wędrowali po lodowcach Alaski i Kanady, zdobywając w tym czasie najwyższy kanadyjski szczyt - górę Logan (5959 m n.p.m.). Był to jego pierwszy poważny wyczyn wysokogórski. Pieniądze na swoje wyprawy zbierał za pomocą crowdfundingu. W 2009 r. zdobył samotnie Chan Tengri w Tienszanie. Z tej wyprawy w 2014 r. wyprodukował dokumentalny film krótkometrażowy „Jak dobrze być poziomką”. Następnie wielokrotnie, początkowo z Markiem Klonowskim, usiłował dokonać zimowego wejścia na Nanga Parbat, który był wówczas, obok K2, jednym z dwóch niezdobytych jeszcze zimą szczytów Korony Himalajów. Zginął podczas siódmej próby wejścia zimowego (w stylu alpejskim i sportowym bez wspomagania tlenem) na Nanga Parbat.
Ursula K. Le Guin (21.10.1929 - 22.01.2018)
Amerykańska pisarka, autorka książek SF i fantasy, z których wiele weszło do klasyki gatunku. Stworzyła słynne cykle „Ziemiomorze” i „Ekumena”. Wielokrotnie wyróżniana nagrodami Hugo i Nebula. Le Guin interesowała się literaturą od wczesnej młodości. W wieku jedenastu lat posłała swoje pierwsze opowiadanie do magazynu „Astounding Science Fiction”, jednak zostało ono odrzucone. Jej najwcześniejsze utwory, z których kilka w przetworzonej formie znalazło się w „Opowieściach orsiniańskich” oraz „Malafrena”, były niefantastycznymi opowieściami o fikcyjnych krainach wyobraźni. W późniejszych latach Le Guin interesowała się również filmem i muzyką. W 1980 r. współpracowała przy filmowej adaptacji swojej książki „Jesteśmy snem”. Od 1958 r. mieszkała w Portland w stanie Oregon, gdzie zmarła. Miała troje dzieci i czworo wnucząt.
Dolores O’Riordan (6.09.1971 - 15.01.2018)
Charakterystyczny głos irlandzkiej piosenkarki znał chyba cały świat. Ale tylko nieliczni wiedzieli, że jej życie prywatne pełne było raf i załamań. Miała problemy ze zdrowiem, podobno cierpiała na anoreksję oraz walczyła z depresją, a przyczyną jej śmierci miało być utonięcie z powodu upojenia alkoholowego. Do The Cranberries dołączyła w 1990 r., zastępując Nialla Quinna. W 1994 r. ukazała się płyta „No Need to Argue”, promowana singlem „Zombie”, który powstał po atakach bombowych w Warrington w lutym i marcu 1993 r. Utwór był na szczycie amerykańskiej listy Modern Rock Tracks przez sześć tygodni, a singiel z piosenką został sprzedany w dwóch milionach egzemplarzy. W 2004 r. zespół ogłosił zawieszenie działalności, by powrócić do grania pięć lat później. Ostatni album zatytułowany „Something Else” grupa wydała w kwietniu 2017 r.
