5. Wojciech Robaszek
Trener ŁKS, który miał przywrócić świetność upadłemu klubowi i w ciągu kilku lat wprowadzić drużynę do pierwszej ligi. Już w pierwszym sezonie, choć zakończył się on awansem, były zastrzeżenia do gry drużyny, ale prawdziwe problemy pojawiły się już po wygraniu amatorskiej czwartej ligi. Przy budowie nowej drużyny.
Trener Robaszek rekomendował do zespołu trzech piłkarzy z Bułgarii. To mógł być wyjątkowy moment w historii nowego klubu, bo byliby to jego pierwsi obcokrajowcy. Wszystko było dobrze do czasu, jak prezes Łukasz Bielawski dotarł do ich statystyk z występów w poprzednim klubie z Kalisza, które - delikatnie mówiąc - były słabe. Co gorsza, okazało się, że rekomendujący piłkarzy szkoleniowiec tych statystyk... nie zna. Do dziś w klubie mówi się, że od tamtej sytuacji trener zaczął tracić zaufanie swoich szefów. Jesienią drużyna pod jego wodzą grała słabo i ostatecznie Robaszek pożegnał się z ŁKS.
6. Kibole Widzewa i ŁKS
Pod umowną nazwą "kibole" rozumiemy wszystkich tych, dla których nienawiść do lokalnego rywala jest ważniejsza, niż sympatia do swojego klubu. Także dla wszystkich tych, którzy w internecie i na murach obraźliwie piszą o drugim łódzkim klubie. O wszystkich tych bałwanach, którzy nie rozumieją, że siłą łódzkiej piłki nożnej przez lata była rywalizacja Widzewa i ŁKS, a przede wszystkim derby, których zazdrościła nam cała Polska.
Tak, w dużej mierze to właśnie ci ludzie odpowiedzialni są za upadek łódzkiego futbolu. To oni skutecznie odstraszają inwestorów od łódzkich klubów. Nikt normalny nie da złotówki na klub, w którym najwięcej do powiedzenia mają dziwni ludzie bez włosów, często z zasłoniętymi szalikami twarzami. Kuriozalnie wyglądali po większości meczów piłkarze Widzewa stojący pod płotem i tłumaczący się ze słabych wyników ludziom, którzy powinni być tylko widzami, ale wydaje im się, że są najważniejsi, bo lubią krzyczeć i odpalać race. Równie śmiesznie wyglądali tzw. kibice ŁKS, którzy w czwartej lidze organizowali oficjalne demonstracje przy boiskach czwartoligowych klubów, które bały się przyjąć terroryzującą rozgrywki grupę. Dopóki kluby nie zrobią z tym porządku, dotąd będą kłopoty.
7. Edward Potok
Prezes Łódzkiego Związku Piłki Nożnej jeszcze niedawno chciał być ważną postacią w polskiej piłce i startował w wyborach na prezesa PZPN. Skończyło się tak, jak to określił jeden z delegatów starszej daty, że "Potok się kur... skompromitował". Wrócił więc do Łodzi i... zniknął.
Brak reakcji, a przede wszystkim pomocy dla przeżywających trudne chwile łódzkich klubów ze strony prezesa ŁZPN jest porażający. Przypominamy sobie często, jak Potok lubił chwalić się, że Łódzkie to jeden z najsilniejszych regionów, bo ma trzy kluby w ekstraklasie. No to dzisiaj ma w ekstraklasie jeden klub, drugi przymiera na dnie pierwszej ligi, a trzeci jest średniakiem w trzeciej lidze. Prezes nie reaguje, tylko pewnie czeka na to, jak ktoś inny odbuduje łódzką piłkę, by móc pochwalić się "siłą regionu"...
8. Antonio Lindbaeck
Podczas minionego sezonu miał być liderem Orła, ale niestety do orła brakowało ma bardzo dużo, raczej latał wolniej, a na pewno nie na żużlowym torze... Są tacy, którzy twierdzą, że w ogóle nie powinien jeździć.
Mimo tego sponsor Orła Witold Skrzydlewski postanowił podać mu rękę i pomóc w odbudowie formy. Ba, urodzony w Rio de Janeiro Szwed miał dostać nawet podwyżkę kontraktu, by móc lepiej przygotować sprzęt. Obaj panowie podali sobie ręce, po czym... łotewski Lokomotiv Daugavpils poinformował, że podpisał kontrakt z Lindbaeckiem. Trudno zrozumieć postępowanie Szweda.
