Sytuacja w bitwie nad Bzurą zaniepokoiła Adolfa Hitlera. Postanowił przyjechać i podnieść morale żołnierzy. Niemcy nie obawiali się, że nie powiedzie się zdobycie Polski, ale pod znakiem zapytania stanęła skuteczność wojny błyskawicznej. Zachowała się fotografia na której Adolf Hitler wizytuje miejsce walk nad Bzurą w towarzystwie rannego w rękę generała Kurta von Briesena. Niemcy oceniali, że w czasie ofensywy Polaków nad Bzurą morale niemieckich żołnierzy spadło o 80 procent!

Początkowo z polskimi siłami walczyła tylko 8 armia niemiecka, ale Niemcy szybko ściągnęli na pomoc 10 armię, a w jej składzie był 16 Korpus Pancerny. Dochodził już do rogatek warszawskiej Ochoty, ale został zawrócony.

W drugiej fazie bitwy, między 13 a 15 września polskie armie w zasadzie już tylko się ratowały. Dotarły do Skierniewic, a potem nastąpił odwrót w kierunku Warszawy.

Części żołnierzy walczących nad Bzurą udało się dotrzeć do Warszawy. Jak na przykład tym z 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich. Jego dowódcą był generał Stanisław Grzmot-Skotnicki. Ze swym pułkiem zwyciężył Niemców pod Uniejowem, Babią Górą. Następnie ze swoimi oddziałami osłaniał od zachodu polskich żołnierzy przebijających się przez Bzurę do Puszczy Kampinoskiej. Potem przez rzekę przeprawił się jego pułk.

18 września doszło do starcia z Niemcami w okolicach majątku Tułowice. W czasie tych walk generał został ciężko ranny. Niemcy wstrzymali wtedy nawet ogień i wysłali do generała swojego lekarza. Niestety, nie udało się uratować Stanisława Grzmota-Skotnickiego.

Nowym dowódcą grupy operacyjnej w skład której wchodził 14 Pułk Ułanów Jazłowieckich został generał Roman Abraham. Pod jego dowództwem 14 Pułk dokonał słynnej szarży pod Wólką Węglową i przedarł się ze sztandarem przez niemiecką linię frontu. Szarża ta opisywana była szeroko przez korespondentów wojennych.

Stanisław Grzmot-Skotnicki nie był jedynym polskim generałem, który zginął podczas bitwy nad Bzurą. Śmierć poniósł też gen. Franciszek Wład, dowódca 14 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty, która walczyła w składzie Armii „Poznań” i w czasie ciężkich walk nad Bzurą została rozbita przez Niemców. W nocy z 14 na 15 generał rozformował dywizję i wydał rozkaz żołnierzom, by przebijali się do Warszawy. Sam generał Wład z 58 Pułkiem Piechoty próbował przedostać się przez Bzurę. W okolicach Iłowa zaatakowali ich Niemcy. Generał Wład został ciężko ranny odłamkiem pocisku artyleryjskiego w głowę. Przed śmiercią zdążył jeszcze podyktować kilka słów do swojej żony: „Myślę stale o tobie... Umieram za Polskę. Wychowaj naszego syna na dzielnego Polaka. Spowiadałem się...”

Ostatecznie bitwa nad Bzurą, którą Niemcy nazywają Bitwą pod Kutnem, zakończyła się porażką Polaków. Ale przeszła do chwalebnej historii polskiej armii. Była to pierwsza ofensywa aliantów podczas II wojny światowej.