- W interesie społeczeństwa jest ułatwienie udowodnienia winy lekarzowi i uzyskanie pomocy dla ofiary, nie zaś podwyższanie kar czy wsadzanie lekarzy do więzienia – mówi Sandauer. Jego zdaniem groźba wysokiej kary może sprawić, że lekarze będą się jeszcze bardziej solidarnie bronić i uznanie winy lekarskiej będzie się zdarzać jeszcze rzadziej niż obecnie.
Pojawia się pytanie: jak często to się dzieje? Okazuje się, że niezbyt często.
Nieprawidłowościami w służbie zdrowia zajmuje się kilka instytucji.
Najpoważniejsze przypadki trafiają do prokuratury. Region łódzki jest w krajowej czołówce pod względem zgłaszanych jej błędów medycznych. W nieco większym niż województwo okręgu prokuratury regionalnej w Łodzi w 2016 roku prowadzone były 633 postępowania. W całym kraju postępowań było 5678, więcej spraw niż Łódź miały tylko okręgi w Gdańsku, Wrocławiu i Katowicach.
Jednak do skazania lekarzy dochodzi rzadko, a kara więzienia nakładana jest w sytuacjach ekstremalnych. Na taką karę 2008 roku Sąd Apelacyjny w Łodzi skazał medyków zamieszanych w tzw. aferę łowców skór. Dwóch sanitariuszy pogotowia otrzymało kary dożywocia i 25 lat więzienia. Oskarżono ich o spowodowanie śmierci pięciu pacjentów przez podanie środka zwiotczającego mięśnie. Dwóch lekarzy zostało skazanych na pięć i sześć lat więzienia za narażenie życia 14 pacjentów. Wyrok ten podtrzymał Sąd Najwyższy.
Ale już lekarze szpitala Barlickiego w Łodzi, którzy zajmowali się 23-latkiem zmarłym po prostej operacji plastycznej nosa, zostali w 2017 roku skazani przez sąd rejonowy na grzywny. Dwójka ordynatorów dostała dwuletni zakaz zajmowania kierowniczych stanowisk w służbie zdrowia oraz po 15 i 18 tys. zł grzywny. Lekarz, który operował został skazany na karę grzywny w wysokości 20. tys. złotych. Natomiast lekarze ze szpitala Jonschera w Łodzi, którzy w 2014 roku nie wykonali badania USG 57-letniemu pacjentowi, który potem zmarł, zostali w 2019 r skazani przez sąd rejonowy na pół roku więzienia, ale w zawieszeniu na rok. Sprawę rozpatrywać będzie jeszcze Sąd Okręgowy w Łodzi. Rozprawę wyznaczono na wrzesień.
Część skarg trafia do Wojewódzkiej Komisji ds. Orzekania o Błędach Medycznych. Komisja powołana została w 2012 roku. Stwierdza ona, czy śmierć pacjenta lub uszkodzenie ciała w szpitalu było wynikiem błędu medycznego, co otwiera drogę do uzyskania odszkodowania. W ubiegłym roku trafiło tam 56 wniosków, rozpatrzono 13. W czterech przypadkach orzeczono zdarzenie medyczne, w 11- jego brak.
Natomiast około 250 skarg rocznie trafia do Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, działającego przy Okręgowej Izbie Lekarskiej w Łodzi. Jak wyjaśnia rzecznik, dr Januariusz Kaczmarek, większość tych spraw zgłaszają pacjenci lub rodziny zmarłych. Rzecznik ocenia, czy skarga może być zasadna i doszło do przewinienia lekarskiego. Jeśli tak, to po zbadaniu dokumentacji i przesłuchaniu świadków kieruje ją do sądu lekarskiego. Trafia tam jednak około 10 proc. spraw. Sąd może nałożyć kary od upomnienia po ograniczenie lub zakaz wykonywania zawodu. Te ostatnie są jednak incydentalne. W maju dwa lata zakazu wykonywania zawodu dostał w Naczelnym Sądzie Lekarskim dr Hubert Czerniak, lekarz antyszczepionkowiec z Opoczna.
Około 4 tys. skarg z województwa łódzkiego trafia rocznie do Rzecznika Praw Pacjenta. Rzadko dotyczą one poważnych błędów medycznych, częściej kolejek, czy odsyłania do innej placówki. - Podawane są rożne powody: brak specjalisty w SOR, szpital nie pełni „ostrego dyżuru”, „u nas długo się czeka, można w innym szpitalu”, „nie leczymy takich schorzeń” – informuje Jakub Gołąb z biura rzecznika.
Natomiast 32 skargi trafiły w ubiegłym roku do łódzkiego oddziału NFZ. 56 proc. fundusz uznał za zasadne. Skargi dotyczyły m.in. bezpodstawnych opłat czy trudności w dostępie do wizyty kontrolnej.
