12 czerwca 1912 r. uzbrojeni bandyci zaczęli strzelać do pasażerów tramwaju z Łodzi do Pabianic.

Łódź powiększona o folwark Stara Wieś

12 czerwca 1823 r. spisano akt dotyczący powiększenia Łodzi. Komisarz rządowy Benedykt Tykel odkupił od Anny i jej syna Jana Załęskich folwark Stara Wieś i Wójtostwo Łódzkie. W wyniku przyłączenia do Łodzi Starej Wsi, Wójtostwa i terenów przygranicznych lasu Kusy Kąt (rejon ul. Źródłowej), miasto powiększyło się o 300 ha. Geometra Filip Viebig dokonał regulacji terenów nowo przyłączonych. Do każdego placu miejskiego miano dołożyć ogrody, w tym celu przedłużono dzisiejsze ulice Pomorską i Rewolucji aż ku lasowi miejskiemu od strony wschodniej.

„Dziki Zachodód” pod Pabianicami.

12 czerwca 1912 r. „O godzinie 11 na szosie pabianickiej pod Ksawerowem do wagonu kolejki elektrycznej, zdążającej z Łodzi do Pabianic, wtargnęło trzech zamaskowanych i uzbrojonych osobników. Jeden nich wskoczył na przednią platformę, gdzie znajdował się maszynista Wachowski i konduktor Franciszek Wójcik. Strzelił z brauninga, kładąc konduktora trupem na miejscu”. Oprócz konduktora i kupca Brokmana śmiertelną ofiarą napadu był 30-letni Borysz Birman, żydowski kupiec z Pabianic.

12 czerwca 1912 r. - napad na pasażerów tramwaju do Pabianic

Ciężkie rany odnieśli: 27-letni Szmul Moszkowicz (postrzał w brzuch, szyję i płuca) oraz kupiec z Warszawy, 61-letni Chaim Kadzisz (postrzał w rękę i lewe ramię). Lżej ranna została 27-letnia Rojza Lewkowicz, żona kupca, opatrzona na miejscu i odwieziona do domu. Lekkie ranny odniósł 30-letni Szyja Urbach, pabianicki fabrykant.