19 lutego 1888Bronisław Wilkoszewski otworzył swój zakład fotograficzny. Bronisław Wilkoszewski zwany był łódzkim Canalettem. Na zdjęciu jego autorstwa willa przy ul. Moniuszki 5, w której mieszkał i tworzył.

Książę łęczycki podpisuje ugodę z Krzyżakami

19 lutego 1263 książę łęczycki Kazimierz Konradowic (Kazimierz I Kujawski), ojciec przyszłego króla Władysława Łokietka, zawarł ugodę z Krzyżakami. Książę rywalizował z Krzyżakami o wpływy na terenach pruskich. Spór dotyczył także obrabowania na targu w Łęczycy mieszczan toruńskich. Do zatargu z Zakonem doszło jednak przede wszystkim z powodu próby zmonopolizowania przez toruńskiego komtura krzyżackiego handlu na Wiśle. Na zdjęciu Kazimierz I Kujawski na patenie Płockiej z XIII wieku.

Prymas Jan Odrowąż nadaje Skierniewicom prawa miejskie

19 lutego 1457 w Uniejowie arcybiskup Jan Odrowąż ze Sprowy podpisał przywilej lokacyjny Skierniewic. Miasto otrzymało prawo niemieckie i zostało ustanowione jako odrębny okręg sądowo-administracyjny. Do miasta wcielono nie tylko osadę Skierniewice, ale także pobliską wieś Dęba. Na zdjęciu Jan Sprowski (Jan ze Sprowy) herbu Odrowąż (1411-1464), prymas Polski w latach 1453-1464.

Łęczyccy Żydzi płacą podatki królowi Polski

19 lutego 1519 roku 11 Żydów, m.in. Słoma z Łęczycy, stawiło się we Włocławku w celu opodatkowania dóbr żydowskich, z których w latach 1519 – 1521 miano pobrać czynsz królewski. Spis podatku koronacyjnego (płacony przez miasta królewskie i kościelne oraz osobno przez Żydów z okazji koronacji króla) z 1507 r. (koronacja Zygmunta I Starego) wśród 54 osad żydowskich wymienia Łęczycę. Żydzi łęczyccy wnieśli do skarbu królewskiego 15 florenów. Społeczność żydowska w Łęczycy tworzyła gminę, która miała wybieralne władze i własne sądownictwo. Dysponowała synagogą, szkołą i być może innymi instytucjami, służącym wspólnocie żydowskiej. Na zdjęciu zamek w Łęczycy na rysunku J. Łepkowskiego z 1870 r.