22 listopada 1680 r. kongregacja rzymska uznała prawdziwość objawień w Łagiewnikach
Oficjalną datą fundacji jest 18 marca 1681 roku, kiedy to nuncjusz papieski o. Pallavicini ogłosił Łagiewniki miejscem cudownym, czyli sanktuarium, zatwierdził fundację Samuela Żeleskiego i uznał Franciszkanów prawnymi posiadaczami Łagiewnik.
W łódzkich Łagiewnikach ubogiemu cieśli objawił się św. Antoni
Franciszkanie, uznani za prawnych opiekunów miejsca objawienia, mogli przystąpić do budowy. Na wzgórku Wyglądnica (zwanym tak od miejsca, skąd wyglądano bydła wracającego z pola) stanęła drewniana kaplica św. Antoniego. Po pewnym czasie przeniesiono ją w inne miejsce – nad łagiewnicki staw – gdzie stoi do dziś, obok zbudowanej w późniejszym czasie (ok. 1730 r.) kapliczki św. Rocha i św. Sebastiana.
Właściciel Krośniewic, zwany sędzią wdów i sierot
22 listopada 1784 w wieku 88 lat zmarł sędzia Karol Gomoliński herbu Jelita, właściciel Krośniewic (pow. kutnowski), podkomorzy łęczycki. Zasłynął ze sprawiedliwych wyroków, które wydawał po wnikliwym zapoznaniu się ze sprawą.
22 listopada 1784 zmarł sędzia Karol Gomoliński, właściciel Krośniewic
Ze względu na częste opowiadanie się po stronie pokrzywdzonych niższych stanów nazywano go „sędzią wdów i sierot”. Rozstrzygnięcia jego rzadko były uchylane i mało kto się od nich odwoływał. Unikał zaszczytów, przyjął tylko Order św. Stanisława i przywilej urządzania jarmarków w Krośniewicach, których był właścicielem, od króla Stanisława Augusta. Na zdjęciu Krośniewice, lata 60. XX w.