24 kwietnia 1898 r. w Moskwie urodził się Jerzy Stolarow, łódzki fabrykant, mistrz tenisowy
Lutomiersk - miasto polskich rycerzy
24 kwietnia 1274 książę sieradzki Leszek Czarny nadał Lutomierskowi prawa miejskie. Jego przyrodni brat - Władysław Łokietek w 1292 przyłączył do miasta wieś Wrzącą, a w 1311 nadał miasto Wacławowi z Lisowic z rodu Zarembów. Później jednak część miasta wróciła do włości królewskich, bo w 1406 Władysław Jagiełło nadał połowę Lutomierska rycerzowi Przedborowi i jego synowi Janowi z Chełmicy za zasługi w bojach z Krzyżakami. Od nich to pochodzi ród Lutomierskich herbu Jastrzębiec. Druga część miasta pozostała w rękach Zarembów, bo przed 1418 Wacław Zaręba wzniósł tu obronny zamek rycerski.
24 kwietnia 1274 Lutomiersk stał się miastem
W 1650 kolejny właściciel Lutomierska, Jędrzej Grudziński, wojewoda rawski i dziedzic klucza lutomierskiego, sprowadził ojców reformatów i oddał im swój zamek rycerski. Przebudowa zamku na klasztor i budowa przylegającego do niego kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP trwała do 1659. W tym czasie Jędrzej Grudziński brał udział w wojnie z kozakami Chmielnickiego, a gdy zginął w bitwie pod Beresteczkiem, ciężar opieki nad klasztorem przejął jego syn Marcin, rotmistrz chorągwi rawskiej, uczestnik wojen z Moskwą i Szwedami.
Lutomiersk - miasto polskich rycerzy
24 kwietnia 1274 książę sieradzki Leszek Czarny nadał Lutomierskowi prawa miejskie. Na zdjęciu klasztor i kościół, a pierwotnie zamek rycerski. Po dawnym zamku pozostał zarys gotyckiej bramy na ścianie i podpory mostu zwodzonego.
