Barbara Szczepanek - Zilustrowane - książka "Demony Słowiańskie" z ilustracjami UV (Polska). ",,Demony słowiańskie’’ to projekt książki z opisami i ilustracjami postaci ze słowiańskich legend. Główną ideą projektu jest podkreślenie fikcyjności postaci za pomocą ilustracji widzialnych tylko w świetle UV. Projekt podzielony jest na część widoczną i niewidoczną. Kiedy po raz pierwszy mamy do czynienia z książką, zdaje się ona być zaledwie prostym typograficznym zbiorem krótkich opisów. Tym właśnie są „Demony słowiańskie” na pierwszy rzut oka. Kiedy czytelnik zapozna się z tekstem, wyobraża sobie postać demona na bazie opisu, a następnie za pomocą latarki UV konfrontuje swoją wizję z wizją autorki książki. Celem mojego projektu jest przypomnienie o kulturze słowiańskiej, a poprzez oryginalną formę skłonienie do jej poznawania".

Bruno Szenk - eo (Polska). "Ogień towarzyszy polskim obrzędom ku czci zmarłych od zarania. Niestety, efemeryczne zjawisko, które pierwotnie służyło za narzędzie bezpośredniej komunikacji, współcześnie zostało obudowane w formę znicza—obiektu o niskim statusie i skrajnie niezrównoważonym cyklu życia. W odpowiedzi na ten problem powstał eo—ceramiczny znicz wielokrotnego użytku. Ogień zapala się w nim tylko na czas krótkiej ,,rozmowy”, po której paliwo (płatek heksaminy) wypala się niemal bez śladu. Ten ulotny gest umożliwia nawiązanie bliższego kontaktu zarówno ze zmarłym, jak i z osobą stojącą obok: ciepłem rozgrzanego naczynia można się podzielić, podając je z rąk do rąk. W ten sposób, jak w prastarych rytuałach, eo pośredniczy nie tyle celebracji śmierci, co afirmacji życia. Projekt konsultowany w Pracowni Projektowania Narzędzi i Środowiska Pracy, ASP we Wrocławiu".

Michalina Jasińska, Łukasz Lisowski - Ciemna Strona Węgla (Polska). "Ciemna Strona Węgla to projekt z obszaru designu krytycznego, który poprzez niekonwencjonalne potraktowanie węgla kamiennego (jako materiału, a nie paliwa), pozwala zakwestionować status quo. Seria obiektów stworzonych do prezentowania w ramach wystawy, ma za zadanie przybliżenie szerszej publiczności problematyki związanej ze spalaniem węgla. Wierzymy, że wątpliwa funkcjonalność zaprojektowanych obiektów jest kluczem do wzbudzenia refleksji, a także, początkiem dyskusji na temat odpowiedzialności projektanta i roli pojedynczego człowieka w przyczynianiu się do powstrzymania zmian klimatycznych".

Hannah Burrell - CaneCup (Australia). "Według szacunków zamieszczonych w Międzynarodowej Umowie Kawowej (ICA) rocznie na świecie zużywa się 600 miliardów kubków papierowych i plastikowych, z których prawie wszystkie nie nadają się do recyklingu, nie ulegają biodegradacji ani nie są kompostowalne i rzadko są wykonane z naturalnych lub zrównoważonych materiałów. Wszyscy wiemy, jakie rozmiary przybiera zanieczyszczenie świata plastikiem, ale nawet przetwarzanie i pozyskiwanie papieru może być niezrównoważone i nieetyczne - przyczyniając się do wylesiania i zanieczyszczenia. Alternatywą jest CaneCup - biodegradowalny jednorazowy kubek wykonany z rolniczego produktu ubocznego powstającego przy obróbce trzciny cukrowej, nadający się do kompostowania i recyklingu. Jest to niezwykłe naczynie, wyposażone w otwierane wieczko, zastępujące tradycyjne nieekologiczne i toksyczne kubki, jednocześnie oferując łatwość użytkowania i wygodę dla klientów, gdy nadejdzie czas na pozbycie się opakowania".