Udział rodzeństwa w spadku pojawia się stosunkowo późno – dopiero wtedy, gdy nie żyje jedno z rodziców zmarłego. Wtedy udział nieżyjącego rodzica przypada rodzeństwu spadkodawcy, oczywiście w częściach równych.
Gdy nie żyją oboje rodzice spadkodawcy, rodzeństwo dzieli się po równo schedą należną rodzicom. A zatem w przypadku, gdy zmarły był bezdzietny, pozostawił żonę, a nie pozostawił rodziców, żona musi się podzielić z rodzeństwem spadkodawcy po połowie majątku.
Jeśli również i żona nie dożyła otwarcia spadku (zmarły był wdowcem) – całość przypada rodzeństwu.

Czytaj dalej na kolejnym slajdzie: kliknij strzałkę „w prawo", lub skorzystaj z niej na klawiaturze komputera.

Jeśli w sytuacji dojścia do spadku rodzeństwa zmarłego okaże się, że któreś z rodzeństwa już nie żyje, na jego miejsce wchodzą dzieci rodzeństwa.
W przypadku, gdy zmarły był bezdzietny, pozostawił żonę, a nie pozostawił rodziców, zaś rodzeństwo wcześniej zmarło, żona musi się podzielić schedą z dziećmi rodzeństwa męża, a więc z bratankiem, bratanicą itp.

Czytaj dalej na kolejnym slajdzie: kliknij strzałkę „w prawo", lub skorzystaj z niej na klawiaturze komputera.

Przykład
Spadkodawca był bezdzietny, pozostawił na tym padole żonę, matkę i siostrę. Wcześniej spadkodawca miał też brata, który jednak zmarł i pozostawił po sobie dwoje dzieci – chłopca i dziewczynkę. Udział w spadku jest następujący: 1/2 dla wdowy, 1/4 dla matki, 1/8 dla siostry, 1/16 dla bratanka, 1/16 dla bratanicy.

Dziadkowie dochodzą do głosu, gdy spadkodawca nie miał dzieci, żony, rodzeństwa i dzieci rodzeństwa (bądź oni już nie żyją), zaś jego rodzice również nie doczekali otwarcia spadku. Wtedy dziedziczą rodzice rodziców, czyli dziadkowie, jak zwykle w częściach równych.
Jeśli i dziadkowie nie żyją, a są na świecie ich zstępni, zostaną uwzględnieni w podziale schedy. Dotyczy to wujów, ciotek i stryjów zmarłego