Rdest drobnogłówkowy
Rdesty z rodzaju Persicaria (systematyka tych roślin jest nieco zawiła) mają często wzorzyste liście, jak choćby popularny rdest plamisty, z minimalistyczną dekoracją w postaci ciemnej kropki na liściu. Ale są także gatunki i odmiany znacznie bardziej kolorowe. Do najefektowniej ubarwionych należy rdest drobnogłówkowy (Persicaria microcephala). Dorasta on od 60 do 90 cm wys. Jego liście mają kształt wydłużonych trójkątów i pokryte są kolorowym wzorem – najczęściej bordowo-fioletowo-srebrzystym z dodatkiem zieleni. Szczególnie popularna jest odmiana tego rdestu o nazwie Red Dragon, ale jest też np. Chocolate Dragon. Kwitną na biało, ale kwiaty są niepozorne i niezbyt dekoracyjne.
Te rdesty mają krzaczasty pokrój, są wieloletnie i odporne na mróz. Można je przycinać. Dobrze rosną w słońcu i półcieniu, są tolerancyjne co do gleby, ale docenią wilgotne podłoże. Rozrastają się przed podziemne kłącza, więc sadząc je, warto zadbać o bariery korzeniowe.
Starzec popielny (mróz)
Starzec popielny (Senecio cineraria) bywa też nazywany mrozem. Ta roślina ma piękne liście, które w całości są srebrzystoszare i dekoracyjnie powycinane, a faktura ich powierzchni przypomina filc. Starce są popularne zarówno na rabatach, jak i balkonach. Są średniej wielkości (do 50 cm, można je przycinać), mają ładny, regularny pokrój. Pięknie wyglądają z różnobarwnymi kwiatami.
Wbrew popularnej nazwie „mrozy” nie są całkowicie odporne na mróz. Do niedawna w Polsce niemal nie zimowały w gruncie, ale łagodne zimy udaje im się przetrwać. Z zasady jednak uprawia się je jako rośliny sezonowe. Są łatwe w uprawie, ale muszą mieć słońce i przepuszczalną ziemię, raczej suchą niż mokrą.
Pięknie też prezentuje się starzec srebrnolistny White Angel o dużych i niepowcinanych, białosrebrnych liściach. Ma wymagania takie jak popularny „mróz”.
Szałwia lekarska Tricolor
Szałwia lekarska (Salvia officinalis) to roślina, którą wykorzystuje się jako przyprawę, ma też pewne właściwości lecznicze. Ale to także dekoracyjna roślina. Ma ładny pokrój, średnią wielkość i pachnące liście w srebrzystym kolorze. Jednak warto zwrócić uwagę na odmianę Tricolor, która ma liście kolorowe szarozielone z fioletowo-różowymi i białymi nieregularnymi plamami. Tę odmianę również można wykorzystywać kulinarnie.
Szałwię lekarską można sadzić na skalniakach i rabatach kwiatowych. Ma wymagania takie jak lawenda i można sadzić je razem (słońce i przepuszczalna, raczej wapienna ziemia). Nie jest w pełni odporna na mróz, ale często zimuje w gruncie. Można ją też uprawiać w donicach.
Szczawiki (oksalis)
Szczawiki (Oxalis) mają sporo gatunków, a niektóre z nich uprawia się jako ozdobne. Wyglądają one jak duże koniczyny (trój- lub czterolistne) i często są kolorowe. U niektórych odmian i gatunków liście zdobi centralnie umieszczona plama, kontrastująca z zielenią liści (np. u szczawika czterolistnego). Inne są bordowe lub purpurowe, często cieniowane. Szczawiki też kwitną – najczęściej na żółto lub różowo, ale ich kwiaty nie są zbyt okazałe. Rośliny nie są duże (10-20 cm), są gatunki o drobniejszych i większych liściach. Doskonale nadają się do uprawy w donicach, ale można je także sadzić w gruncie (uwaga – sadzi się je bardzo płytko).
Ozdobne szczawiki nie są zbyt odporne na zimno, dlatego ich bulwki zimuje się w chłodnym pomieszczeniu (nie muszą mieć światła, bo ich liście zanikają na zimę). W sezonie potrzebują jasnego miejsca i żyznej, próchniczej i koniecznie przepuszczalnej ziemi.
