Wala była jedną z dwóch córek tygrysicy o imieniu Pele. Wraz z nią i siostrą Wierą mieszkały razem, dzieliły jeden wybieg. Jednak Wala była najmniejsza, najdrobniejsza w stadzie, zajmowała więc najniższe miejsce w jego hierarchii. Czasami wywiązywały się bójki między samicami. U dorosłych osobników więzy rodzinne nie mają znaczenia, ważniejsze są terytorium i pożywienie. Być może one stały się przyczyną starcia.

Ostatniej scysji kotów nikt nie widział. Pracownicy zauważyli natomiast u Wali głęboką ranę na brzuchu. Trzeba było ją zszyć. Zdecydowano o przeprowadzeniu operacji. Niestety, Wala nie obudziła się po narkozie. Tygrysia miała już swoje lata. Prawdopodobnie nie wytrzymało serce. Sekcja zwłok wykazała, że oprócz zmian w organizmie związanych z zaawansowanym wiekiem, Wala miała wrodzoną wadę serca.

Dwa lata temu łódzkie zoo straciło inne duże zwierzę – żyrafę Judytę. Była najstarszą, bo 18-letnia samicą, w stadzie. Było łatwo ją rozpoznać po zwisającym języku z pyska (w ogrodzie w Czechach, gdzie mieszkała wcześniej, znieczulona do zabiegu nieszczęśliwie przewróciła się, uderzając się w głowę. Podczas upadku został uszkodzony nerw).