Pogrzeb Jana Chowańskiego ps. Tadek
W czerwcu 2023 w Wągłczewie w powiecie sieradzkim odbył się pogrzeb Jana Chowańskiego ps. Tadek, żołnierza podziemia niepodległościowego skazanego wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi na karę śmierci, którą wykonano 19 maja 1950 r. w więzieniu przy ul. Kopernika w Łodzi.
Szczątki Jana Chowańskiego IPN odnalazł podczas ekshumacji na łódzkim cmentarzu Doły w grudniu 2021 roku.
Ireneusz Kiwacz, ps. Komar
Ireneusz Kiwacz (zdjęcie się nie zachowało) urodził się 4 maja 1929 r. w Kruszynie niedaleko Radomska (ale już w powiecie częstochowskim). Od czerwca 1944 r. był harcerzem miejscowej komórki Szarych Szeregów. W lipcu 1949 r. wstąpił do oddziału zbrojnego Stanisława Serwy pod nazwą „Wolność i Niepodległość”, działającego na terenie powiatów: radomszczańskiego, częstochowskiego i nowotarskiego. Uczestniczył w akcjach ekspropriacyjnych oraz wymierzonych przeciwko funkcjonariuszom aparatu represji. W listopadzie 1949 r., wraz ze swoim dowódcą, w trakcie próby przedostania się do Europy Zachodniej został aresztowany przez funkcjonariuszy PUBP w Jaworze i przekazany do WUBP w Łodzi. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z 19 czerwca 1950 r. został skazany na karę śmierci, którą wykonano 10 października 1950 r. w więzieniu przy ul. Sterlinga w Łodzi.
Szczątki Ireneusza Kiwacza zostały odnalezione w listopadzie 2020 r. podczas prac ekshumacyjnych prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej na cmentarzu komunalnym „Doły” przy ul. Smutnej w Łodzi.
Jan Kwak
Jan Kwak (1904-1951)
Urodził się 19 marca 1904 r. w Józefowie w powiecie opoczyńskim. Od marca 1945 r. ukrywał broń i amunicję partyzancką z czasów okupacji niemieckiej, którą wydał w maju 1947 r. żołnierzom podziemia antykomunistycznego. W styczniu 1948 r. został zatrzymany przez PUBP w Końskich na skutek prowokacji bezpieki. Wojskowy Sąd Rejonowy w Łodzi wyrokiem z 20 kwietnia 1948 r. skazał Jana Kwaka na 7 lat pozbawienia wolności. Zmarł 1 czerwca 1951 r. w więzieniu w Raciborzu.
Szczątki Jana Kwaka zostały odnalezione w listopadzie 2020 r. podczas prac ekshumacyjnych prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej na cmentarzu parafialnym Jeruzalem w Raciborzu.
Stanisław Serwa, ps. Płomień
Stanisław Serwa (1931-1950)
Urodził się 4 maja 1931 r. w Kruszynie niedaleko Radomsko (w powiecie częstochowskim). W okresie okupacji niemieckiej był harcerzem Szarych Szeregów na terenie powiatu radomszczańskiego. W listopadzie 1947 r. wyjechał na Ziemie Odzyskane, w okolice Żar, jednak w marcu 1948 r. powrócił w rodzinne strony. W lipcu tego samego roku rozpoczął współpracę z organizacją podziemną „Wolność i Niezawisłość”. W październiku 1948 r., utworzył własną grupę antykomunistyczną pod nazwą „Wolność i Niepodległość”, która działała na terenie powiatów: radomszczańskiego, częstochowskiego i nowotarskiego. Organizacja ta przeprowadziła kilkanaście akcji ekspropriacyjnych oraz wymierzonych w funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. Drukowała również ulotki o treści antykomunistycznej.
W listopadzie 1949 r., w trakcie próby przedostania się do Europy Zachodniej, został aresztowany wraz z Ireneuszem Kiwaczem przez funkcjonariuszy PUBP w Jaworze i przekazany do WUBP w Łodzi. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z 19 czerwca 1950 r. Stanisław Serwa został skazany na karę śmierci, którą wykonano 10 października 1950 r. w więzieniu przy ul. Sterlinga w Łodzi.
Szczątki Stanisława Serwy zostały odnalezione w listopadzie 2020 r. podczas prac ekshumacyjnych prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej na cmentarzu komunalnym „Doły” przy ul. Smutnej w Łodzi.