Jezioro Imja, szarawe jezioro lodowcowe widoczne nad jeziorem Amphu (o turkusowym zabarwieniu) na zdjęciu z 2007 roku, grozi zalaniem społeczności w dolnym biegu rzeki, jeśli jego niestabilna naturalna tama - składająca się z ziemi i skał cementowanych przez lód - ustąpi. Jezioro przetrwało trzęsienie ziemi w Nepalu w 2015 roku, ale wciąż pozostaje niebezpieczne. Powstało w wyniku roztopów, które zaczęły pojawiać się na lodowcu Imja, w pobliżu Everestu w Himalajach około 1960 r. Do połowy lat 70. stawy połączyły się w jeden zbiornik wodny, który urósł w miarę cofania się i przerzedzania zasilających go lodowców. Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju rozpoczął projekt obniżenia poziomu jezior i zmniejszenia potencjału powodziowego.

Zdjęcia pokazują ostatnie etapy rozpadu Okjökull, topniejącego lodowca na szczycie wulkanu Ok w zachodniej i środkowej Islandii. Na mapie geologicznej z 1901 r. Oszacowano, że Okjökull zajmuje około 15 mil kwadratowych (38 kilometrów kwadratowych). W 1978 roku zdjęcia lotnicze pokazały, że lodowiec skurczył się do około 1 mili kwadratowej (3 kilometry kwadratowe). Obecnie pozostaje mniej niż pół mili kwadratowej (mniej niż 1 kilometr kwadratowy).

Czytaj więcej na stronie NASA's Earth Observatory

Qori Kalis to największy na świecie tropikalny lodowiec, który znajduje się na płaskowyżu na wysokości 5691 metrów w Andach w południowo-środkowym Peru. Do 2011 roku lodowiec całkowicie wycofał się na ląd, pozostawiając jezioro o powierzchni ponad 34 hektarów i głębokości 60 metrów.

Kiedy w Hiszpanii zbudowano zbiornik Valdecañas w 1963 roku, woda zatopiła starożytny pomnik zwany „Dolmen z Guadalperal”. Szacuje się, że ten krąg ponad 100 dużych skał, uważany za hiszpański Stonehenge, ma 7000 lat. Suche, gorące warunki w 2019 roku obniżyły poziom wody na tyle, aby odsłonić kamienie. Kółko i strzałka oznaczają położenie głazów na zdjęciach.

Czytaj więcej na stronie NASA's Earth Observatory