Lodowiec na zachodnim krańcu pokrywy lodowej Wawiłow w rosyjskiej Arktyce od lat wlewał się się do Morza Karskiego w tempie kilkunastu centymetrów dziennie. W 2010 roku zaczął jednak przyspieszać - obecnie do morza dziennie zsuwa się 25 metrów lodowca. W ciągu zaledwie jednego roku przesunął się o ponad 5 kilometrów. Naukowcy twierdzą, że zaskakująca zmiana wymaga ponownego przemyślenia, czy inne, podobne lodowce mogą być mniej stabilne, niż się powszechnie uważa. Szybszy przepływ lodu z lądu do oceanu mógłby znacznie przyspieszyć podnoszenie się poziomu morza.
Czytaj więcej na stronie NASA's Earth Observatory
Topniejący lodowiec Wawiłow, Rosja
Zdjęcie z 2018 roku przedstawia fragmenty Danii, Szwecji, Holandii, Niemiec i Polski po utrzymującej się fali upałów, która zmieniła typowo zielone obszary na brązowe. Dla porównania, zdjęcie z 2017 roku przedstawia ten sam region mniej więcej rok wcześniej. Według Europejskiej Agencji Kosmicznej znaczny obszar Europy zbrązowiał w ciągu zaledwie miesiąca, podczas którego w kilku krajach wystąpiły rekordowo wysokie temperatury i niskie opady. Wielka Brytania doświadczyła najbardziej suchej pierwszej połowy lata (od 1 czerwca do 16 lipca) w historii.
Czytaj więcej na stronie NASA's Earth Observatory
Upały w Europie przyczyną suszy
Jezioro Walker w Nevadzie straciło 90 proc. swojej objętości w ciągu ostatnich 100 lat - od momentu osiedlenia się rolników. Wiosenny śnieg z gór Sierra Nevada powinien zasilać jezioro, lecz jego znaczna część jest kierowana do nawadniania pól lucerny i okolicznych pastwisk. Ponieważ dopływ słodkiej wody zmniejszał się na przestrzeni lat, wzrosła koncentracja soli i innych rozpuszczonych ciał stałych. Zasolenie jeziora jest obecnie w połowie tak wysokie jak wody morskiej, co ma duży wpływ na ryby i inne dzikie zwierzęta. Spośród 17 gatunków ryb, które żyły w Walker Lake, tylko 3 były dalej obecne w jeziorze w 1979 roku.
Kurczące się jezioro Walker, Nevada, USA
Zimą 2017–1818 w Morzu Beringa utworzyło się mniej lodu niż podczas jakiejkolwiek zimy od początku zapisów w 1850 r. Zwykle pod koniec kwietnia lód pokrywa ponad 500 000 kilometrów kwadratowych morza, czyli mniej więcej obszar odpowiadający dwukrotnej wielkości Teksasu. Zasięg lodu w tym samym czasie w 2018 roku wynosił zaledwie 10 proc. normy. Zmiany w topnieniu lodu morskiego mogą wpływać na zakwity fitoplanktonu, co z kolei może zdestabilizować cały ekosystem morza Beringa. Co więcej, otwarta woda pochłania więcej energii słonecznej niż lód, co przyczynia się do dalszego ocieplania planety.
Czytaj więcej na stronie NASA's Earth Observatory
