Bezpieczna przestrzeń w teatrze Pinokio - dzieci i dorośli mogą się tam schować, kiedy poczują, że wrażeń jest za dużo WIDEO

Teatr Pinokio otworzył się na dzieci i dorosłych ze szczególnymi potrzebami. To osoby w spektrum autyzmu, ale również osoby z zespołem Downa lub z niepełnosprawnościami intelektualnymi, które chętnie uczestniczą w teatralnych warsztatach, czy spektaklach, ale czasem nadmiar bodźców i emocji wywołuje frustrację, niepokój, pogorszenie samopoczucia. Teraz to już nie jest problem. W teatrze Pinokio powstał specjalny Pokój Spokój. To niezwykłe pomieszczenie zaaranżowały dzieci ze szkoły specjalnej ner 176 w Łodzi, które opowiedziały co powinno znaleźć się w nowej przestrzeni, a projektantka Joanna Jurga przygotowała projekt wnętrza.

zobacz galerię

Nam się wydawało, że ten pokój powinien być stonowany, niemal monochromatyczny, bez niepotrzebnych przedmiotów, które rozpraszają uwagę. Tymczasem młodzi ludzie postawili na kolor, miękkość, wygodę - opowiada Marta Magalska, koordynatorka projektu Pokój Spokój.

Dlatego w pokoju jedna ze ścian przypomina morskie fale, a na wysokości dziecięcych dłoni znajduje się korytko z piaskiem, muszelkami i patyczkami jakie można znaleźć na plaży i dla wyciszenia przesypywać przez palce. Na tapczanie w kształcie namiotu (specjalnie zbite deski imitują trójkąt namiotu, a po narzuceniu koca zamieniają się w samotnię) są mięciutkie koce, w tym jeden czerwony, olbrzymie, miękkie kwiaty i poducha w kształcie smakowitej pizzy. Na niewielkiej kanapie do tapicerki rzepami przyczepiono chmurki: różowe, błękitne, granatowe, pistacjowe i żółte. Można je dowolnie odrywać i zmieniać ich miejsce. Jest też stolik i misy z łakociami poprawiającymi nastrój, miękki dywan w kolorowe romby oraz czerwone i białe szafki z zabawkami i książkami oraz wielkie, miękkie fotele poduchy, na których można się ułożyć w najbardziej wygodnej pozycji. Każdy kto poczuje, że jego emocje sięgają zenitu zostanie odprowadzony przez animatorkę do cichej przystani, w której będzie się mógł wyciszyć.

Pokój przygotowywano pół roku i we wtorek 12 grudnia nastąpiła jego uroczysta inauguracja. Grupa dzieci, które pomagały go zaprojektować i urządzić po raz pierwszy mogła się w nim wyciszyć i spędzić czas. Tego dnia w teatrze odbyło się również „touch tour”, czyli sensoryczne oprowadzanie po teatrze, podczas którego osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku mogły poznawać przestrzenie teatru poprzez dotyk. Z kolei w środę 13 grudnia, o godzinie 11.30 spektakl „Ciepłe pszczoły, zimne jelenie albo jak pozbyć się dzieci” (najnowsza premiera teatru Pinokio) w reżyserii dyrektora teatru Gabriela Gietzky’ego zostanie zaprezentowana w tłumaczeniu na polski język migowy przy wsparciu współpracującej z teatrem od kilku lat dyplomowanej tłumaczki, wyspecjalizowanej w przekładaniu projektów teatralnych na PJM. W czwartek 14 grudnia, również o godz. 11.30 ten sam spektakl zostanie wystawiony, przy wykorzystaniu zestawu do audiodeskrypcji (opis symultaniczny dotyczący tego, co się dzieje w warstwie wizualnej na scenie) dla osób z dysfunkcją wzroku. Sprzęt do tego projektu udostępnił Wrocławski Teatr Lalek.

Dostępność to nie jest tylko domena jednej osoby. To cały zespół teatru Pinokio pracuje na to, żeby nasz teatr był dostępny i przyjazny dla każdego. Nam zależy, żeby różni ludzie do nas przychodzili. Wiele jest jeszcze do zrobienia, ale zaczynamy od tego co jest bardzo ważne dla publiczności - dodaje Bartosz Kurowski, koordynator do spraw dostępności Teatru Pinokio w Łodz.

Teatr Pinokio, który rozpoczął sezon artystyczny 2023/24 w nowych przestrzeniach dawnej fabryki Wigencja przy ul. Sienkiewicza 75/77 został tak zaplanowany, żeby nie było w nim żadnych barier architektonicznych, dla osób z niepełnosprawnościami narządów ruchu. W tej chwili trwają prace, by również osoby z innymi specjalnymi potrzebami czuły się w teatrze dobrze i komfortowo, by chciały oglądać spektakle i uczestniczyć w warsztatach.

Nie tylko polski język migowy i tłumaczenie spektakli na ten język jest nową formą komunikacji między sceną a widownią, ale jest też nową choreografią, nowym ruchem scenicznym, nową postacią sceniczną i my w ten sposób myślimy, że udostępniając naszą ofertę osobom z niepełnosprawnościami również wzbogacamy nasz repertuar - tłumaczy Bartosz Kurowski.