Budowa rowerowej trasy Eurovelo w Łodzi budzi kontrowersje

Sieć szlaków Eurovelo to projekt Europejskiej Federacji Cyklistów. Na terenie całej Europy wytycza ona turystyczne trasy rowerowe bezpieczne i przyjazne dla cyklistów. Trasy te prowadzą przez drogi o małym ruchu (do tysiąca samochodów na dobę) oraz drogi wiejskie. Co 25 kilometrów powinien być na nich nocleg i sklep, co 100 kilometrów - stacja.

Tymczasem w Łodzi wytyczono trzy warianty trasy: oprócz głównej przez centrum miasta i Piotrkowską, także równoległe trasy aleją Włókniarzy oraz Śmigłego-Rydza i Kopcińskiego.

- W ten sposób turyści obejrzą w Łodzi ścieki komunikacyjne - alarmuje Wojciech Makowski, łódzki rzecznik osób niezmotoryzowanych. - W trasach Eurovelo co do zasady unika się dróg szybkiego ruchu. Prowadzi się je drogami bocznymi, by jadąc nimi można było przyjemnie spędzić urlop.

Bartosz Zimny, łódzki oficer rowerowy, tłumaczy, że główną osią trasy będzie ulica Piotrkowska. - Istotnie, przez pewne obszary miasta trasa prowadzi wzdłuż ruchliwych ulic, natomiast intencją jest doprowadzanie turystów, korzystających z tej trasy, do ulicy Piotrkowskiej - podkreśla Zimny.

Trzeba było zmienić wytyczoną trasę, bo gmina Lutomiersk zrezygnowała z partycypowania w projekcie i kosztach.

Według obecnych ustaleń, trasa Eurovelo w województwie łódzkim ma mieć numer EV 11 P i będzie odnogą istniejącego już Szlaku Europy Wschodniej, łączącego Norwegię z Grecją. Połączy ją skrótem z tzw. trasą stolic, biegnącą z Moskwy do irlandzkiego Galway.

Region łódzki przetnie z południa na północ, prowadząc przez miasta lub gminy: Żarnów, Sulejów, Piotrków, Moszczenicę, Rzgów, Pabianice, Konstantynów, Aleksandrów (i równolegle przez Łódź), Zgierz, Ozorków, Łęczycę, Witonię i Kutno. Koszt trasy ma wynieść około 80 mln zł, samorządy mogą większą część tych pieniędzy otrzymać z Unii Europejskiej. Trasa miałaby być gotowa do 2020 roku.