Czy Łódź potrafi wykształcić nową, twórczą elitę dla miasta?

Lewicujący świat, dla którego ekonomia nie istnieje

Zastanawiam się poważnie nad tą kwestią, ponieważ martwi mnie, coraz głośniejsze, podejście części lewicującego świata pozarządowego w Łodzi, który stara się narzucić poprzez niekończące się konsultacje społeczne niebezpieczny dyskurs dla rozwoju miasta. Ten język dyskutowania o mieście, w którym nie istnieje ekonomia, w którym jedynie populistycznie przemawia się o tym, co powinno być zrobione dla mieszkańców, bez jakiejkolwiek refleksji, w jaki sposób takie działanie sfinansować. Bez nawet próby zastanowienia, w jaki sposób tworzy się bogactwo miast.

Podejście tych środowisk charakteryzuje głęboka niechęć wobec biznesu i tak ważnych słów w zarządzaniu instytucjami publicznymi, jak: efektywność, budżet czy projekt. Zjawiska te widoczne są w uwagach zgłaszanych przez część organizacji pozarządowych do strategii rozwoju miasta.

Czy takie środowiska są w stanie przeistoczyć się w twórczą elitę, która uniesie w przyszłości wyzwanie związane z wykorzystaniem szans na rozwój miasta? Szans, które nierozłącznie będą wiązać się ze współpracą z biznesem i politykami.

Kto pasuje do wzoru Nowego Łodzianina

Potrzebujemy wzoru Nowego Łodzianina. Jakie cechy powinny go wyróżniać? Pewna intelektualna pasja. Lokalny patriotyzm, ale bez fanatyzmu i oszukiwania siebie i innych na temat stanu miasta. Otwartość i nowoczesność, zrozumienie dla mechanizmów, dzięki którym rozwijają się miasta, czyli brak pogardy dla zasad ekonomii. Dialogiczny stosunek do industrialnej przeszłości miasta, awangardowa forma, kreatywność i pewność siebie. Przedsiębiorczość, otwartość na biznes i prywatne inicjatywy. To moja lista. Warto prowadzić na ten temat dyskusję.

Czy takich ludzi nie ma w Łodzi? Oczywiście, że są. Problem polega na tym, że zajęci są swoimi przedsięwzięciami, nie działają publicznie i w grupie. Oddają inicjatywę w strefie publicznej. Jednostki próbują swojej przygody z partiami i często szybko odchodzą, zniechęcone specyfiką życia partyjnego, które zabiera wiele z przywilejów wolności.

Czy możliwe jest inne działanie? Konstruktywne oddziaływanie na miasto i jego mieszkańców poprzez działalność społeczno-artystyczną? Bez ekonomicznych utopii i konserwatywnego zadęcia? Wierzę, że tak. Wielkie zmiany i wielkie projekty w historii częstokroć inicjowane były i faktycznie realizowane przez małe grupy zdeterminowanych osób. A jest mnóstwo miejskich tematów, o których warto dyskutować.

Jeśli Nowy Łodzianin, to jaki jest ten dzisiejszy, co nas charakteryzuje, co nas łączy? Idea duopolis i relacji Łódź-Warszawa? Co sądzimy o Warszawie, czy jesteśmy kulturowo i mentalnie gotowi na proces powolnego zrastania się aglomeracji? Jak zmieniać tkankę miejską w Łodzi, aby miasto mogło dynamicznie się rozwijać, a jednocześnie zachować swój unikatowy charakter? Wreszcie Nowe Centrum , czyli idea, która potrzebuje Nowych Łodzian.

Trzeba zmienić także nasze myślenie o Łodzi

Powinniśmy, jako mieszkańcy tego miasta, zacząć zastanawiać się, jakie realne zmiany muszą w nim zajść, abyśmy w końcu mogli i chcieli być dumni z tego, że w nim mieszkamy. To my jesteśmy za nie odpowiedzialni, dlatego nie tylko Łódź musimy zmienić, ale także siebie i nasze myślenie o niej.

Przez najbliższe miesiące będziemy prowadzić eksperyment, spróbujemy dowiedzieć się, kim tak naprawdę powinien być Nowy Łodzianin. Czy w naszym mieście odnajdziemy takich ludzi? Śledźcie nasze poczynania na blogu Nowy Łodzianin na portalu Liberte! Na koniec powinienem dodać, że Nowy Łodzianin wkrótce mieszkać będzie w Szóstej Dzielnicy.

***

Autor jest politologiem, prezesem Fundacji Industrial, wydawcy czasopisma Liberte! (www.liberte.pl)