Wiele ukraińskich dzieci wciąż jest w podróży lub w tymczasowych schronieniach. Ale jeśli wojna się nie skończy, wkrótce będą musieli rozpocząć w regionie łódzkim normalne życie. Na razie na Ukrainie wprowadzono dwutygodniowe wojenne ferie szkolne. - Dlatego na razie synowie nauki nie tracą. Potem może trzeba będzie zapisać ich do szkoły w Polsce – mówi pracująca od kilku lat w Polsce Oksana Staniszewska, która pojechała na Ukrainę, by zabrać do siebie 13-letniego Witalika i rok młodszego Władysława.
Łódzkie żłobki, przedszkola i szkoły już są przygotowane na przyjęcie uchodźców. Tylko w ubiegłym tygodniu do żłobków przyjęto pięcioro małych uchodźców. Jak podkreśla wiceprezydent Łodzi Adam Wieczorek przed przyjęciem każdego dziecka przeprowadzany jest obszerny wywiad i rozmowy z rodzicami. - Chodzi o to, żeby dziecko, które przyjeżdża z traumą, nie dostało kolejnej związanej z pójściem do żłobka – wyjaśnia.
CZYTAJ DALEJ>>>
.
Także do placówek edukacyjnych trafia coraz więcej młodych uchodźców. Zapisywane są na takich samych zasadach jak polskie. W środę do łódzkich przedszkoli zapisano już 113 takich dzieci, do podstawówek 457, do liceów i szkół ponadpodstawowych - 77. To dwa razy więcej niż było w poniedziałek.
Z obserwacji opiekunów w żłobkach oraz nauczycieli z przedszkoli i szkół wynika, że dzieci ukraińskie do tej pory bardzo szybko odnajdywały się nowym środowisku. Opanowanie języka zajmowało im około pół roku, potem były już w stanie odnosić sukcesy w nauce.
Jednak teraz do placówek trafiają zupełnie inne dzieci. Nowe jadą do Polski w wojennej traumie, nie wiedząc, co się z nimi stanie. Do jednej z łódzkich podstawówek trafiła w ostatnich dniach trójka uczniów z północnej Ukrainy. Nauczyciele od razu zauważyli, że dzieci są przerażone. Często płakały i bały się głośniejszych hałasów.
CZYTAJ DALEJ>>>
.
W adaptacji nowych uczniów pomóc mają placówki węzłowe. To pięć łódzkich przedszkoli i pięć podstawówek oraz jedno liceum, w których rodzice zdobędą informacje w języku ukraińskim i wsparcie pedagoga. Potem mogą zdecydować, czy chcą wysłać dziecko od razu do polskiej klasy, czy zapisać do oddziału przygotowawczego w którym będzie nauczyciel mówiący po ukraińsku i pomoc w adaptacji. Na skompletowano dwie takie klasy: w XXIII LO i w szkole nr 170. Ale już są chętni do kolejnych.
Coraz więcej uchodźców z Ukrainy mają też łódzkie szpitale pediatryczne. Najmłodszy pacjent miał... osiem dni. Chłopiec urodził się cztery dni przed wojną, kolejne cztery spędził na tułaczce. Trafił do łódzkiej Matki Polki. Okazało się, że ucieczkę przed wojną zniósł bardzo dobrze. W gorszym stanie była jego mama, która ruszyła w drogę jeszcze w połogu.
CZYTAJ DALEJ>>>
.
Ale do łódzkich szpitali i hospicjów trafiają też dzieci ciężko chore. Przyjęcie do polskiej placówki jest dla nich jedyną szansą na przeżycie. Łódzki onkolog prof. Wojciech Młynarski koordynuje akcję ewakuacji dzieci chorych na nowotwory. Jak wyjaśnia w warunkach wojennych takie dzieci nie przeżyją. Nie tylko dlatego, że brak prądu często oznacza konieczność odłączenia od podtrzymującego ich życie sprzętu. - Leczenie dzieci z chorobą onkologiczną nie może czekać, nowotwór rośnie w oczach. Terapia prowadzona jest w konkretne, wyznaczone dni – mówi prof. Młynarski.
Do szpitala przy ul. Spornej w Łodzi trafiło już pięcioro dzieci leczonych onkologicznie. Wśród nich jest 10-letni Siergiej, który został ewakuowany prosto z bunkra. Na Ukrainie w czasie wojny nie było dla niego niezbędnej chemioterapii. Do szpitala trafił wraz z opiekującą się nim mamą i... całkowicie zdrowym młodszym bratem. Czterolatek też zamieszkał w szpitalu, bo w obcym kraju nie ma żadnych krewnych, którzy mogliby się nim zaopiekować.
CZYTAJ DALEJ>>>
.
