Jak leczyć żylaki

Żylaki powstają, gdy małe zastawki wewnątrz żył przestają prawidłowo funkcjonować. W zdrowej żyle krew gładko przepływa z powrotem do serca - malutkie zastawki, które otwierają się i zamykają, aby przepuścić krew, uniemożliwiają jej cofanie się. Niekiedy jednak zastawki ulegają uszkodzeniu lub są tak osłabione, że krew zaczyna płynąć wstecz i gromadzi się w żyle, powodując powstanie żylaka.

Żylakom towarzyszą ból i dyskomfort. Chory może odczuwać także pieczenie lub swędzenie w obrębie nóg. Innym objawem są skurcze mięśni nóg (zwłaszcza w nocy) i sucha, swędząca i cienka skóra nad żylakiem. Objawy te zwykle zaostrzają się, gdy jest ciepło lub po długim staniu.

Czynniki ryzyka

Zdaniem specjalistów, najważniejszym czynnikiem, który determinuje powstawanie żylaków, są geny. Prawdopodobieństwo odziedziczenia choroby wynosi od 50 do 70 proc. Ryzyko rozwoju żylaków u dziecka, którego obydwoje rodzice cierpią na tę chorobę, wynosi 89 proc. Do czynników ryzyka należą ponadto:
– wiek - częstość występowania żylaków pni, trwale rozszerzonych naczyń włosowatych (teleangiektazji) i żylaków siatkowatych (pajączki) wzrasta proporcjonalnie z wiekiem,
– płeć - żylaki częściej występują u kobiet (47 proc.) niż u mężczyzn (37 proc.),
– ciąża,
– rodzaj wykonywanej pracy i siedzący tryb życia,
– otyłość,
– styl życia: obcisłe ubrania, gorące kąpiele, brak ruchu, palenie tytoniu, nieprawidłowa dieta. Stosowanie antykoncepcji hormonalnej oraz hormonalnej terapii zastępczej mają większe znaczenie w powstawaniu powikłań zakrzepowych.

Leczenie

Leczeniem żylaków zajmuje się flebolog. Stadium zaawansowania choroby ocenia on po dokładnym obejrzeniu i badaniu palpacyjnym nóg. W razie potrzeby może zlecić:
– badanie dopplerowskie (usg) pozwalające obserwować naczynia krwionośne na monitorze,
– pletyzmografię - pomiar ciśnienia w nodze,
– refleksoreografię świetlną - pomiar ciśnienia w mięśniach łydki przy pomocy podczerwieni.

Ważne jest jak najszybsze wdrożenie leczenia, dlatego nie powinniśmy bagatelizować objawów. W początkowych stadiach choroby zaleca się wzmocnienie ścian żył i usprawnienie funkcjonowania mikrokrążenia żylnego poprzez przyjmowanie specjalnych preparatów na bazie diosminy i hesperydyny.

Z myślą o osobach skarżących się na uczucie ciężkich i zmęczonych nóg naukowcy opracowali suplement diety, który sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu krążenia żylnego, zwiększając wytrzymałość i zmniejszając przepuszczalność naczyń.

Równolegle specjaliści zalecają stosowanie pończoch uciskowych. W zaawansowanych stadiach choroby lekarze wykonują zabiegi operacyjne. Polegają one na usunięciu niewydolnych fragmentów chorych żył.

Doskonałe efekty przynosi skleroterapia. Jest to technika, która polega na wstrzykiwaniu roztworu silnie stężonej soli w zmienione chorobowo żyły, co powoduje ich zarośnięcie. Popularna staje się także kriochirurgia, która polega na usunięciu uszkodzonych naczyń po uprzednim zamrożeniu.

Wśród nowoczesnych sposobów leczenia warto także wymienić termoablację (koagulacja żylaka za pomocą prądów wysokiej częstotliwości), wewnątrzżylne leczenie laserowe (zasklepianie żylaka za pomocą lasera) oraz flabektomia (usunięcie żylaka za pomocą urządzenia ssącego, przy wykorzystaniu transiluminacji). Dostępność tych zabiegów jest ograniczona, ale warto o nich porozmawiać z lekarzem.

W leczeniu żylaków nieodzowna jest zmiana dotychczasowego trybu życia.

Profilaktyka

Ruszajmy nogami, kiedy tylko możemy. Starajmy się jak najczęściej trzymać je na wysokości tułowia, w trakcie rozmowy przez telefon, gdy czytamy, pracujemy przy komputerze lub oglądamy telewizję. Jeśli nasza praca wymaga długiego siedzenia, co 15-20 minut róbmy krótką przerwę. W wolnej chwili stawajmy na palcach, na piętach, napinajmy i rozluźniajmy mięśnie łydek, przestępujmy z nogi na nogę.