Ostróżka i ostróżeczka
Ostróżeczka brzmi jak zdrobnienie od ostróżki, ale trzeba wiedzieć, że to dwie różne rośliny (choć należą do tej samej rodziny botanicznej).
Ostróżki ogrodowe to wyjątkowo okazałe i kolorowe ozdoby rabat kwiatowych. Wytwarzają wysokie pędy kwiatowe, gęsto pokryte kwiatami. Kwitną w czerwcu i lipcu, ale dość często zakwitają też pod koniec lata (jeśli zetnie się ich kwiaty po pierwszym kwitnieniu). Pochodzą one od także uprawianej, ale skromniej wyglądającej, ostróżki wielkokwiatowej. Ma ona drobniejsze kwiaty, najczęściej intensywnie niebieskie, które nie tworzą tak zwartych i okazałych kwiatostanów. Ostróżki są bylinami (choć krótkowiecznymi).
Ostróżeczki z wyglądu nieco przypominają ostróżki wielkokwiatowe, jednak – co ważne z punktu widzenia uprawy – są jednoroczne.
Jeśli nie chcemy się pomylić (np. kupując nasiona), zwróćmy uwagę na łacińskie nazwy. Ostróżki to Delphinium, a ostróżeczki Consolida.
Zawciąg i zawciągowiec
Zawciąg to dość popularna roślina, która najczęściej zdobi skalniaki. Jest wieloletni, łatwy w uprawie (do jego zalet należy odporność na suszę oraz mróz). Przez większą część roku ma zielone liście (niekiedy również zimą), które nieco przypominają kępki trawy. W maju i czerwcu zawciąg kwitnie, wytwarzając różowe, niemal kuliste kwiatostany.
Zupełnie inaczej prezentuje się roślina o łudząco podobnej nazwie – zawciągowiec. Nie jest ona jeszcze bardzo popularna, ale warto na nią zwrócić uwagę. Zawciągowiec ma intensywnie niebieskie kwiaty, które pojawiają się późnym latem. W dobrych warunkach ładnie rozrasta się i można go wykorzystywać jako roślinę okrywową. Potrzebuje słońca i wapiennej ziemi. Jednak w polskich warunkach może przemarzać, dlatego lepiej go sadzić w cieplejszych regionach kraju. Za to dobrze znosi przejściową suszę.
Kokoryczka i kokorycz
Zarówno kokorycz, jak i kokoryczka nie są może bardzo popularne, ale zdarzają się w ogrodach, a podobieństwo ich nazw jest bardzo mylące. Wbrew temu, co mogłyby sugerować nazwy, kokorycze są znacznie mniejsze od kokoryczek. To kwiaty, które pojawiają się wczesną wiosną. Dziko rosną w lasach, ale można je też uprawiać w ogrodzie. Mają dwa popularne gatunki: kokorycz pełna oraz pusta, obie bardzo podobne do siebie.
Zupełnie inaczej wygląda kokoryczka, która przypomina przerośniętą konwalię – z długim pędem kwiatowym, pokrytym dzwonkowatymi biało-zielonymi kwiatami oraz lancetowatymi liśćmi. Kokoryczki kwitną w maju i czerwcu. Mogą być piękną ozdobą cienistych części ogrodu (trzeba im tylko zapewnić próchniczą i wilgotną ziemię).
Groszek i groch
Groszek pachnący i groszek zielony to dwie zupełnie różne rośliny. Wprawdzie obydwie należą do tej samej rodziny roślin motylkowatych, ale mylić ich nie należy.
Groszek pachnący (jego botaniczna nazwa to Lathyrus odoratus) to roślina przede wszystkim dekoracyjna, o kolorowych i bardzo przyjemnie pachnących kwiatach. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna w ogrodach, ma jednak kilku kuzynów, którzy rosną u nas dziko (m.in. groszek leśny, żółty, siewny). Wszystkie te groszki wytwarzają strączki z nasionami, jednak zawierają one toksyny. Wprawdzie niektóre gatunki były jadane (szczególnie groszek siewny), ale ich spożycie powoduje chorobę zwaną latyryzmem, a która wiąże się z uszkodzeniem układu nerwowego.
Zupełnie inaczej sprawa wygląda z groszkiem zielonym czyli grochem łuskowym. Jest to odmiana grochu zwyczajnego. Ta roślina, należąca do rodzaju o łacińskiej nazwie Pisum, jest mniej dekoracyjna, za to w pełni jadalna. Groch zwykły ma także popularne obecnie i smaczne tzw. odmiany cukrowe.
