24 sierpnia 1656 r. przy drodze z Czerniewic do Lipia w pow. tomaszowskim oddziały hetmana Stefana Czarnieckiego rozbiły wojska szwedzkie.
Pierwsza wzmianka pisana dotycząca Białej Rawskiej
24 sierpnia 1295 książę mazowiecki Bolesław II wystawia dokument, w którym w dowód wdzięczności za uratowanie mu życia podczas najazdu nieprzyjaciół nadał Wawrzyńcowi, kasztelanowi z Białej, wsie Mielęcin (obecnie w gminie Błonie) i Popień (pow. brzeziński) wraz z prawem polowania w Budziszewicach (wieś w gm. Żelechlinek, pow. tomaszowski).
24 sierpnia 1295 książę mazowiecki nadaje przywileje kasztelanowi Białej Rawskiej i mieszkańcom wsi Popień koło Jeżowa
Dokument Bolesława II był typowym dla czasów feudalnych immunitetem ekonomicznym (skarbowym) i sądowym. Polegał on na uwolnieniu ludności w dobrach feudalnych od części lub całości podatków na rzecz księcia i ograniczał lub wyłączał ją spod sądownictwa urzędników książęcych, a także samego księcia. Na zdjęciu: kościół św. Wojciecha w Białej Rawskiej.
24 sierpnia 1295 - immunitet ekonomiczny dla kasztelana w Białej Rawskiej
Immunitety dawały większą niezależność feudałom. Prerogatywy władzy książęcej przejmował pan feudalny, który w obrębie immunizowanych posiadłości był nie tylko właścicielem ziemi, ale także poborcą podatkowym i sędzią. Oznaczało to jego większą niezależność wobec księcia oraz ściślejsze podporządkowanie sobie miejscowej ludności.
