Kalendarium ogrodnika na 29 maja. Irys bródkowy - dumny król ogrodu. Jak sadzić, nawozić i pielęgnować te piękne irysy

Irysy bródkowe to byliny kłączowe. Dobrze radzą sobie nawet w gorszej glebie, nie lubią być sadzone zbyt głęboko, a gleba powinna być przepuszczalna i niezbyt wilgotna. Wierzchołek pąka powinien znajdować się ponad gruntem. Najlepiej ziemię oczyścić, przekopać, nawieźć (można wymieszać z kompostem) i wygładzić. Kłącza układamy na płasko i lekko przysypujemy ziemią, po czym delikatnie dociskamy. Kłącza irysów nie lubią zbyt głębokich stanowisk.

Kwitną od połowy maja do końca czerwca w zależności od odmiany.

Ich charakterystyczną cechą są przepiękne kwiaty, zwykle wielokolorowe w odcieniach brązu, różu, bordo, fioletu i niebieskiego. Są też odmiany jednokolorowe białe, żółte, błękitne, czy czarne. Na świecie jest blisko tysiąc odmian.

Irysy lubią stanowiska słoneczne, osłonięte od wiatru. W lekkim cieniu również zakwitną, ale kwiaty mogą być drobniejsze. Pięknie prezentują się w grupach. Po przekwitnięciu usuwamy zwiędły kwiat, a wtedy kwitną kolejne. Po otwarciu się wszystkich kwiatów na łodydze (do 5 sztuk na jednej) ucinamy ją przy samej ziemi zostawiając dekoracyjne liście. Irysy nadają się na kwiaty cięte. W ogrodzie można je wykorzystać jako grupę efektownych kwiatów na rabacie lub połączyć je z innymi roślinami. Dobrze komponuje się z trawami. Doskonale sprawdzają się w ogrodach naturalistycznych, wiejskich i angielskich, ale także tych minimalistycznych, gdy stworzymy z nich okazałą kępę w towarzystwie rzeźby ogrodowej, pięknego kamienia lub całego skalniaka.

Irysy możemy sadzić przez cały sezon, ale moment optymalny to koniec lipca aż do września. Wtedy również możemy je przesadzać. W jednym miejscu mogą rosnąć kilka lat, ale gdy kępa zrobi się zbyt gęsta warto je rozdzielić i odmłodzić.