Starzenie łódzkiego społeczeństwa i konieczność zapewnienia wygodnego transportu zamkniętym na osiedlach starszym ludziom to jeden z niewielu pewników, na których można się oprzeć, organizując komunikację. Cała reszta to zbiór niewiadomych, pobożnych życzeń i optymistycznych wizji. Nie wiemy przecież, czy kierowcy zechcą się przesiąść do tramwajów i autobusów, jeśli te będą jeździć z wyższą częstotliwością, a siatka połączeń zostanie zagęszczona.
Nie wiemy, czy nakłoni ich do tego bilet parkingowy, będący jednocześnie biletem na MPK. Może nadal będą jeździć samochodami, bo tak chcą, bo tak się przyzwyczaili, bo zawsze mogą skoczyć po drodze na większe zakupy i ze stu różnych innych powodów.
Kierowca jest jednak kimś, kto ma wybór. Łodzianie w zaawansowanym wieku, których przecież będzie przybywać, tego wyboru często już nie mają. Spójrzmy zresztą, kto korzysta z komunikacji miejskiej, jak zapełnione są tramwaje kursujące na przykład w kierunku Górniaka. I jeszcze jedno: nie zawsze ci co najgłośniej krzyczą mają rację. Ta starsza część Łodzi zwykle nie krzyczy, więc organizując system komunikacji, trzeba myśleć trochę za nią. Tym bardziej, że strategii komunikacji nie zmienia się co drugi dzień.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
