Ławeczka Haliny Szwarc-Kłąb przed Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi

Ławeczka nie przypadkowo stanęła przed Muzeum Tradycji Niepodległościowych. Tu w czasie wojny było więzienie w którym więziono i torturowano Halinę Szwarc – Kłąb. Urodziła się w 1923 roku właśnie w Łodzi. Tu spędziła dzieciństwo. Jej rodzicami byli Maria z Włodzimierskich i Wincenty. Halina mieszkała z rodzicami na Bałutach, a potem przeprowadziła się do centrum, na ul. Andrzeja.

Chodziła do prywatnego gimnazjum Heleny Miklaszewskiej przy ulicy Narutowicza 59. Uczyła się też grać na pianinie. Koleżanki nazywały ją nawet „Paderewskim”. Planowała w przyszłości zająć się muzyką, ale też studiować prawo. Wojna pokrzyżowała te plany. 16-letnia Halina włącza się działalność konspiracyjną. Jednocześnie dostaje polecenie nauczenia się języka niemieckiego. Z polecenia dowódców konspiracyjnych ma z matką podpisać volkslistę. Podstawą są niemieckie korzenie jej babki, Amandy Vogel.

Bierze udział w akcji „N”. Polega ona m.in. na kolportowaniu wśród niemieckich żołnierzy, rodzin ulotek propagandowych. Potem z Łodzi przenosi się do Skierniewic, a stamtąd do Kalisza. Tam uczy się w niemieckiej szkole. Zdaje maturę i jako wyróżniająca się uczennica, zostaje skierowana na studia do Wiednia. Studiuje slawistykę, a potem medycynę. Co dwa tygodnie przyjeżdża jednak do Łodzi i przekazuje informacje o sytuacji w Austrii. Ze sobą zabiera paczki przeznaczone dla wybranych Austriaków.

Z czasem przenosi się na studia medyczne do Hamburga. Tam ustala położenie obiektów wojskowych. Dzięki temu alianci mogą je zniszczyć. W Berlinie dociera do Centralnego Archiwum Medycyny Wojskowej. Zbiera informacje o stanie zdrowia żołnierzy niemieckich na różnych frontach wojny. W 1944 roku przyjeżdża do Łodzi. Tu razem z matką wpadają w ręce gestapo. Jest więziona w więzieniu przy ul. Gdańskiej. Poddana torturom. Zostaje skazana na karę śmierci.

Niemcy nie zdążyli jednak wykonać wyroku. Do Łodzi zbliżała się Armia Czerwona. Uciekła podczas ewakuacji więzienia. Po wojnie Halina Kłąb wyjeżdża do Poznania. Kończy tam medycynę. Pracuje w Klinice Akademii Medycznej w Poznaniu. Wychodzi też za mąż, rodzi dwoje dzieci. Pomimo szykan UB, oskarżenia o kolaborację udało się jej z czasem kontynuować karierę naukową. Po rozwodzie z mężem przeprowadza się do Warszawy. Wiele lat pracuje w warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

W 1968 roku otrzymała tytuł profesora. Zmarła w 2002 roku w Warszawie. Autorem projektu ławeczki jest dr Marcin Mielczarek, łódzki rzeźbiarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Zaprojektował m.in Pomnik Fryderyka Chopina w Żychlinie k. Konina (2010), Pomnik Legionisty w Łodzi (2017), popiersie Krystyny Kondratiuk dla Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.