Łódź: niepełnosprawnemu kazali czekać do lutego

- W październiku kończy mi się renta - mówi nasz Czytelnik. - Jestem chory. Nie mogę więc iść do pracy. Tymczasem do lutego mogę zostać bez środków do życia! Nowy termin rozpatrzenia mojej sprawy przez orzecznika został wyznaczony dopiero na 31 stycznia 2012 r.
Problem z orzeczeniami pojawił się już w czerwcu. Zabrakło pieniędzy na zapłacenie lekarzom. Zapotrzebowanie na pracę komisji było tak duże, że przez pół roku wykorzystano kwotę przeznaczoną na cały rok.

- W czerwcu wygospodarowaliśmy z naszego budżetu 100 tys. zł, żeby miejski zespół mógł się zbierać chociaż w najpoważniejszych sprawach, czyli dotyczących dzieci i ciężkich przypadków związanych ze zdrowiem - mówi Jan Pawlikowski, przewodniczący Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Łodzi. - Ale do września miesięcznie wydawano tylko 300 - 400 orzeczeń. Gdy w normalnym okresie jest ich nawet 1400 - dodaje Jan Pawlikowski. I zaraz zastrzega, że właśnie przyszły pieniądze z rezerwy budżetu państwa i łódzka komisja powinna zacząć pracować pełną parą. Zespół dostanie dodatkowo 500 tys. zł.

- Osoby, którym kończy się orzeczenie powinny natychmiast zgłosić się do komisji - dodaje Jan Pawlikowski. - Zobowiązaliśmy się wobec ministra pracy i polityki społecznej, że do końca roku nadrobimy wydawanie orzeczeń. Lekarze będą pracować nawet w soboty. Miesięcznie chcemy wydawać do 2 tys. orzeczeń.

Pieniędzy na pracę lekarzy - orzeczników brakuje w całym kraju. Jednak w Łodzi ten problem zaistniał ze zdwojoną siłą. Wszystko przez to, że Łodzi działa największy w Polsce powiatowy zespół ds. orzekania o niepełnosprawności. Rocznie wydaje 16 tys. orzeczeń, gdy np. w Warszawie - 11 tys., a w Krakowie 8 tys. Urzędnicy nieoficjalnie przyznają, że to wynik łódzkiej biedy. Ktoś, kto ma orzeczony stopień o niepełnosprawności, łatwiej dostanie pomoc w ośrodku pomocy społecznej albo pracę w zakładzie pracy chronionej.