Łódzka Hala Sportowa, nazywana Pałacem Sportowym

Lata 60. minionego wieku to czas siermiężnego PRL-u, wydarzeń Marca ’68 i emigracji obywateli polskich pochodzenia żydowskiego. Ale toczyło się też normalne życie. Jak wyglądał ten czas w Łodzi?

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYCH SLAJDACH

Kominy łódzkiej elektrociepłowni przy al. Politechniki w 1960 roku

Na początku lat 60. Łodzianie mieli otrzymać 1270 nowych mieszkań. Nowe bloki oddawano do użytku m.in. na Dąbrowie, Żubardziu i Kozinach. Powstawały też przy ul. Włady Bytomskiej, Narutowicza i przy Nowotki (dziś Pomorska). Z dumą informowano też, że w latach 1961-1964 wybudowano i przebudowano w Łodzi 64,5 km ulic, w tym wiele arterii wylotowych i śródmiejskich. Na przykład w 1963 roku rozpoczęto budowę wiaduktu kolejowego nad ul. Limanowskiego. Ustalono też, że w roku 1965 taki wiadukt powstanie przy ul. Rzgowskiej.

- Nowe tory ułożono na al. Politechniki, na przebiciu ulic Zielonej, Kilińskiego - pisał „Dziennik Łódzki”. - Drugie tory na al. Unii i ul. Rudzkiej oraz przebudowano pętle między innymi na ul. Przybyszewskiego i Dąbrowskiego. Oddano do użytku nowoczesną zajezdnię autobusową przy ul. Kraszewskiego, a istniejącą zajezdnię przy ul. Dąbrowskiego powiększono przez wybudowanie nowych torów postojowych. W latach 1961-1964 miasto dostało 169 nowych tramwajów i 97 autobusów. Mimo, że jest to ilość większa niż przewidywano dalej odczuwa się braki w taborze tramwajowym i autobusowym.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYCH SLAJDACH

Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne na Placu Wolności

W latach 60. podkreślano jak ważną rolę w utrzymaniu porządku publicznego odgrywały kolegia karno-administracyjne. Przed jednym z takich kolegiów stanął w 1964 roku 25-letni Ryszard Pawlak zamieszkały przy ul. Podgórze. Nigdzie nie pracował, a po pijanemu rozrabiał i używał wulgarnych słów, był też stałym bywalcem kawiarni. Potem usiłował połknąć żyletkę, by tylko nie stanąć przed kolegium. Ale to mu się nie udało. Został skazany przez kolegium na trzy miesiące aresztu. Trwała też walka z melinami pijackimi. W 1963 roku zlikwidowano ich 97. Chwalono się, że zamknięto też dwie bimbrownie. Jedna była na Bałutach, druga na Górnej. Zauważano, że ludzie prowadzący bimbrownie to recydywiści. Po wyjściu z więzienia wracają do swojego procederu. Łódzka milicja prowadziła też dochodzenie przeciw 7 kelnerom, którzy podawali wódkę w dniach zakazu jej sprzedaży. Takie procedery miały miejsce m.in. w „Barze Przemysłowym”, „Pod Szewczykiem” i w „Podhalańskiej”.

W 1961 roku zastanawiano się jakie będą dalsze losy kina „Dworcowego”, które było budynku stacji Łódź Kaliska. Spór o nie trwał kilka miesięcy. Centralne władze kolejnictwa wymówiły lokal Miejskiemu Zarządowi Kin. Decyzja w sprawie dalszych losów kina znalazła się zawieszeniu, przez co nie można było dokonać remontu budynku, który był w opłakanym stanie. A rocznie do kina „Dworcowego” przychodziło 150 tys. ludzi. Frekwencja na seansach filmowych wynosiła blisko 50 proc. Wyświetlano w nim głównie filmy krótkometrażowe.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYCH SLAJDACH

Nowy gmach Biblioteki Uniwersyteckiej, 1960 rok

W 1962 roku „Dziennik Łódzki” przeprowadził wywiad z Ireną Dziedzic, która szybko zdobywała popularność jako prowadząca „Tele echo”. Dziennikarka zapewniała, że bardzo lubi Łódź.

- Mam niezwykle uroczych i sympatycznych kolegów w łódzkiej telewizji - mówiła Irena Dziedzic. - Spotkałam się też kilka razy z czarujących przyjęciem łódzkiej publiczności. Nie mogę nie lubić Łodzi?

Z kolei Szkoła Podstawowa nr 120 przy ul. Centralnej otrzymała nowego patrona. Został nim Stefan Grabowski, popularny na łódzkim Marysinie działacz KPP i PPR, bojownik o oświecenie klasy robotniczej. Na uroczystość przyjechał Mieczysław Moczar.

Łodzianie brali udział w czynach społecznych. W 1965 roku ich wartość wyceniono na 44 mln zł. W czynach społecznych budowano nowe ulice, zieleńce, pasaże, chodniki, świetlice i place zabaw. Przodowała w nich dzielnica Widzew. Natomiast „Orbis” i „Sport Turist” zakupiły 3,6 tys. miejsc na zagraniczne wycieczki grupowe. I rozpoczęły obsługę turystów indywidualnych pragnących spędzić wakacje w Bułgarii lub na Węgrzech.

- Wystarczy zgłosić chęć takiego wyjazdu w jednym z tych dwóch podróży - instruowano. - A one za drobną opłatą załatwią wkładkę paszportową, zarezerwują miejsca w kwaterach prywatnych albo na campingu. Zagwarantują nabycie biletu kolejowego lub miejsca w samolocie. Łóżko w Bułgarii w luksusowym pokoju kosztuje 54 zł od osoby na jedną dobę, a na campingu około 10 zł w zależności od kategorii. Wybierając się na Węgry można nabyć bony żywnościowe. Zacznie też kursować autobus do Budapesztu w cenie 350 zł w jedną stronę.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYCH SLAJDACH