Sklep Miejskiego Biura Ośrodka Informacji przy ul. Piotrkowskiej 104 a

W roku 1966 „Dziennik Łódzki” informował, że przy Placu Niepodległości otwarto bar szybkiej obsługi „Rarytas”. Miał 150 miejsc, a znajdująca się na piętrze kawiarnia - 100.

- Do nowości należy zaliczyć system obsługi konsumentów- pisał „Dziennik Łódzki”. - Wchodzący w tzw. ciąg barowy wybierają odpowiadające im potrawy, potem w kasach rejestrujących otrzymują bon z wypisaną należnością, a jak nic nie wybiorą, bon zerowy. Potem siadają przy stolikach, zjadają, a następnie wychodzą płacąc w kasie umieszczonej przy drzwiach. Zgubienie bonu kosztuje 50 zł.

W 1967 roku w Łodzi otwarto największy w mieście gabinet kosmetyczny spółdzielni „Uroda i Zdrowie”. Mieścił się przy ul. Piotrkowskiej 40. - Otwarto przy nim gabinet lekarski, w którym przyjmować będzie dr J. Wielka-Chrzanowicz - pisał „Dziennik Łódzki”. - Na miejscu będą wykonywane zabiegi churgiczno-kosmetyczne, m. in. zmniejszanie uszu. Powstaną też kolejne gabinety kosmetyczne „Urody i Zdrowia”. Na przykład na osiedlu im. Włady Bytomskiej w miejscu dawnej pralni przy ul. Boya-Żeleńskiego. Ale prawdziwą bombą w dziedzinie kosmetyki stanie się „kombinat piękności”, który powstanie przy ul. Głównej. W ogromnym pawilonie o powierzchni 250 mkw. znajdzie się miejsce na gimnastykę odchudzającą, różnego rodzaju natryski, naświetlania i przeróżne zabiegi kosmetyczne. Powstanie też gabinet kosmetyczny dla panów.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYCH SLAJDACH

Fontanna Towarzystwa Przyjaciół Łodzi w Pasażu Młodzieżowym

W latach sześćdziesiątych problemem, pewnie nie tylko w Łodzi, byli szatniarze. Po mieście krążyły informacje, że zarabiają nawet po 10 tys. miesięcznie, a taką posadę dostawało się tylko dzięki protekcji. Jednocześnie często narzekano na ich pracę. „Dziennik Łódzki” podawał nawet, że nie zdali egzaminu szatniarze zatrudniani przez spółdzielnię „Światowid”.

- Praca szatniarza tylko na pozór wydaje się łatwa - wyjaśniał „Dziennik Łódzki”. - W restauracjach do obowiązków szatniarza należy dbanie o porządek, gdy ktoś się awanturuje. A więc musi pełnić rolę wykidajły. Jasne, że inwalidzi nie mogą wykonywać takiej pracy. Co innego w kawiarniach, gdzie nie zachodzi potrzeba częstych interwencji jak w lokalach, w których sprzedaje się wódkę. W restauracjach zawiera się umowy z prywatnymi dzierżawcami, którzy będą sprawować nie tylko funkcję szatniarzy, ale też prawdziwych gospodarzy lokalu. Zawarto już 28 umów. Oczywiście bierze się pod uwagę kondycję fizyczną szatniarza.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYCH SLAJDACH

Szkoła Pomnik Tysiąclecia przy ul. Pojezierskiej

W roku 1967 planowano w Łodzi budowę nowego hotelu. Miał stanąć między ul. Nawrot, Kilińskiego, Główną i Sienkiewicza i mieć 11 pięter. Planowano, że zamieszka w nim 400 gości. Zapowiadano, że budowa rozpocznie się w 1969 r., a zakończy w 1972 r. W tej okolicy powstał hotel „Centrum”, który oddano do użytku w 1976 r. Dziś jednak nie ma po nim śladu.

Planowano też uznać ul. Piotrkowską za rezerwat urbanistyczny. Chciano wprowadzić taką ochronę w związku z tym, że zamierzano przebudować okoliczne ulice: Główną i Narutowicza. Zaznaczano, że wszelki zmian należy dokonywać ostrożnie, by zachować charakter ul. Piotrkowskiej.

W 1968 roku „Dziennik Łódzki” donosił o budowie w mieście wielkiego kombinatu szkolnego. Powstawał na dawnym wysypisku śmieci przy ul. Siemiradzkiego. W budynku tym miała się mieścić zasadnicza szkoła budowlana.

- To prawdziwy kombinat szkolny - cieszyli się dziennikarze „Dziennika Łódzkiego”. - Budynek szkolny z 18 pomieszczeniami klasowymi, warsztatami w podziemiach i dużą salą gimnastyczną. Będą pomieszczenia dla administracji, stołówka i duża jadalnia dla tysiąca uczniów. Będzie tam także internat o pięciu kondygnacjach, wyposażony jak dom akademicki. Wszystkie te budynki zostaną połączone specjalnymi „łącznikami”. Tak by zimą, nie ubierając się w płaszcz uczeń mógł przejść od jednego do drugiego.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYCH SLAJDACH

Szpital przy ul. Spornej

Na początku kwietnia 1968 roku na pierwszej stronie „Dziennik Łódzki” informował o odwołaniu ze stanowisk rektora Szkoły Filmowej, prof. Jerzego Toeplitza i prorektora docenta Romana Wajdowicza. Stało się to na skutek wydarzeń marcowych, a także ich żydowskiego pochodzenia.

- Rektor, senat i niemal całe ciało pedagogiczne nie potrafiło przeciwstawić się - jak to miało miejsce na innych uczelniach - demagogicznym żądaniom określonych grup studenckich - tłumaczył to odwołanie Józef Spychalski, I sekretarz Komitetu Łódzkiego PZPR. - W szkole tej procent młodzieży robotniczej jest minimalny. Instancja łódzka podda analizie sytuację na tej uczelni. Wyciągnie odpowiednie wnioski.

Także w 1968 roku informowano, że przy ul. Wólczańskiej zbudowany zostanie 12-piętrowy wieżowiec. Miał stanąć w sąsiedztwie ZPW im. Bardo-wskiego mieszczących się przy ul. Wólczańskiej 55/59. Miał być przeznaczony dla Centralnego Biura Technicznego Przemysłu Maszyn Włókienniczych. Jego budowę miano zakończyć pod koniec 1970 r. Zaczęto też budować stację Technicznej Obsługi Samochodów przy ul. Strykowskiej.

Kłopoty mieli zaś użytkownicy telewizorów korzystający z nowego nadajnika telewizyjnego w Zygrach. W związku z tym ustanowiono telefoniczne dyżury techników, którzy w razie potrzeby mieli odwiedzać w domach właścicieli odbiorników telewizyjnych.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE