Mężczyzno, zrób badania

Zakres takich badań wynika w dużej mierze z zagrożeń spowodowanych trybem życia współczesnego mężczyzny. Zapracowanego, robiącego karierę. A więc żyjącego w ciągłym stresie i „niedoczasie”. Skazanego na nieregularne posiłki, nie mającego czasu na przemyślaną aktywność fizyczną. A to musi się odbić na jego zdrowiu i formie.

Panowie żyją, przeciętnie, krócej niż kobiety. Skracają sobie jednak życie dodatkowo mało higienicznym stylem życia. Nie tylko częściej niż kobiety piją i palą. Częstsza jest też u nich nadwaga a nawet zabójcza otyłość. Nic więc dziwnego, że wcześniej niż płeć piękna zaczynają cierpieć na choroby układu krążenia, statystycznie większy ich odsetek dostaje zawału lub udaru. W dodatku panowie często ignorują swoje przypadłości, nawet jeśli chodzi o takie choroby przewlekłe, jak nadciśnienie tętnicze i cukrzyca. Ta ignorancja prowadzi nawet do tego, że często o swojej chorobie nie wiedzą. Warto to zmienić.

Najlepiej, rzecz jasna, poddać się kompleksowym badaniom. Można skorzystać z oferowanych przez wiele przychodni pakietów. Wszystkim badaniom można się poddać w ciągu zaledwie dwóch dni. To, rzecz jasna, kosztuje, ale ten, kto zaniedbywał regularne badania kontrolne, powinien z takiej opcji skorzystać.

Bardziej czasochłonne - ale tańsze - jest regularne badanie się. Zdrowy mężczyzna powinien pojawiać się u internisty co najmniej raz na trzy lata, najlepiej jednak raz w roku, choćby sprawdzić ciśnienie i stan płuc.

Ogólnej kontroli służą też badania laboratoryjne. Sprawdzenie stanu glukozy we krwi, badanie moczu i krwi - wszystkie te testy zalecane są przynajmniej raz na 2-3 lata - mogą zasygnalizować początki choroby. Podobnie jest ze sprawdzeniem poziomu cholesterolu, co powinno się robić raz na pięć lat.

Badania, którym warto się regularnie poddawać, to:

Morfologia. Nadmiar białych krwinek oznacza proces zapalny, zakażenie lub białaczkę, może być też efektem silnego stresu. Spadek zaś może oznaczać chorobę szpiku, wątroby, śledziony lub naczyń wieńcowych.

Wzrost liczby czerwonych krwinek może świadczyć o zwłóknieniu płuc, niedotlenieniu krwi lub odwodnieniu. Spadek wskazuje na anemię, choroby nerek, białaczkę lub niedożywienie. Poziom hemoglobiny sięgający górnej granicy normy (12,5-18,0 g/dl) może natomiast świadczyć o początkach przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

OB (odczyn Biernackiego). Wskazuje na proces zapalny, jest też uważany za jeden z ogólnych markerów nowotworowych.

Poziom glukozy (cukru) we krwi. Wysoki zawsze świadczy o cukrzycy. Niedobór może świadczyć także o cukrzycy, ale też m.in. o chorobie wątroby, zatruciu, nadczynności kory nadnerczy lub niedoczynności tarczycy.

Profil lipidowy. Określa poziom cholesterolu. Wysoki poziom złego cholesterolu sygnalizuje chorobę układu krążenia, zagrożenie miażdżycą, chorobą wieńcową i zawałem mięśnia sercowego. Niskie stężenie dobrego cholesterolu HDL oznacza skłonność do niedokrwiennej choroby serca.

Poziom kwasu moczowego. Nadmiar prowadzić może do tzw. dny moczanowej (podagry), może też świadczyć o początkach nowotworu, niewydolności nerek, łuszczycy i niektórych chorób wątroby.

Poziom magnezu. Niedobór objawia się dolegliwościami przypominającymi bóle kardiologiczne, ogólnym rozbiciem, ostrym bólem głowy, ciągłym zmęczeniem.
Antygen gruczołu krokowego (PSA). Badanie pozwala wykryć nowotwór jelita grubego.

Poziom hormonu tyreotropowego (TSH). Podwyższone stężenie oznacza nadczynność, obniżone - niedoczynność tarczycy.

Ogólne badanie moczu. Słodki, owocowy zapach moczu wskazuje na cukrzycę. Jeśli mocz cuchnie, mogło dojść do zakażenia bakterią E. Coli. Odczyn zasadowy mówi o skłonności do tworzenia się kamieni. Białko w moczu oznacza stan zapalny.

Badanie kału. Obecność krwi może być pierwszym objawem nowotworu jelita grubego.