Niektóre lilie musisz wykopać przed zimą, inne możesz posadzić lub przesadzić jesienią. Sprawdź, jak o nie zadbać

Lilie mają ogromne grono oddanych wielbicieli, którzy nie wyobrażają sobie ogrodu bez ich wspaniałych, majestatycznych, a często też upojnie pachnących kwiatów. I chociaż rośliny wydają się być delikatne i wymagające, większość z nich potrafi doskonale radzić sobie w naszym klimacie i z powodzeniem może zimować w gruncie. Należą do nich m.in.

• lilie tygrysie,
• lilie białe,
• lilie złotogłów oraz pochodzące od nich mieszańce martagon,
• mieszańcze międzygatunkowe orientpet w skrócie nazywane OT.

Warto wprawdzie osłonić ich stanowisko na zimę warstwą trocin, liści, kory lub stroiszu, bo dzięki temu kondycja roślin w nowym sezonie będzie lepsza, ale bez okrycia też sobie poradzą.

Uwaga: ponieważ lilie mają dużo gatunków i odmian, kupując je, zwróćmy uwagę na opis na etykiecie. Powinna być podana na niej dokładna nazwa gatunku i odmiany, a także informacje dotyczące odporności na mróz, albo w postaci zakresu temperatur, albo numery strefy mrozowej. Dowiedz się więcej: co to strefy mrozoodporności i jak wybrać rośliny pasujące do twojego regionu Polski.

Są też jednak lilie, które zimy w gruncie nie przetrwają, gdyż pochodzą z cieplejszych rejonów świata i nie posiadają dostatecznej mrozoodporności. Należą do nich:

• mieszańce longiflorum,
• mieszańce trąbkowe i orientalne.

Dlatego też jeśli to właśnie one są naszymi ulubieńcami, nie możemy pozostawić ich na zimę w ogrodzie, ale podobnie jak inne byliny cebulowe wrażliwe na mróz, musimy jesienią wykopać ich cebulki.

Cebule należy umieścić je w ażurowych skrzynkach, przysypać torfem lub piaskiem i przechować do wiosny w chłodnym, ale chronionym przed mrozem pomieszczeniu (optymalna temp. przechowywania cebul to ok. 4-5°C, nie powinna być natomiast wyższa niż 10°C ani niższa niż 2°C).
Jeśli przechowujemy cebule w skrzynkach, starajmy się układać je pojedynczymi warstwami, najlepiej w taki sposób, aby się ze sobą nie stykały, bo podczas przechowywania łatwo mogą zostać porażone przez choroby grzybowe. Cebulek nie należy też przechowywać w pomieszczeniu razem z owocami, gdyż wydzielany przez nie etylen może powodować szybsze starzenie się cebul i wpływać negatywie na ich trwałość. Przechowywane w pomieszczeniach cebulki, ponownie sadzi się do gruntu wiosną, po minięciu ryzyka silniejszych przymrozków (przełom kwietnia i maja).

Sprawdź: Jak zadbać o lilie? Na te 10 rzeczy musisz zwrócić uwagę

Lilie można sadzić też jesienią, jednak dotyczy to jedynie tych gatunków i odmian, które są odporne na niskie temperatury. Jeśli jesienią kupiliśmy ich cebulki, z powodzeniem możemy posadzić je w ogrodzie, ale nie później, niż do końca października (wyjątkiem jest lilia biała, którą poleca się sadzić późnym latem), bo inaczej mogą nie zdążyć ukorzenić się przed zimą i podczas większych chłodów przemarzną.
Świeżo posadzone cebulki trzeba też osłonić na zimę warstwą torfu, kory, liści lub trocin, bo jeśli nawet z natury są dostatecznie mrozoodporne, w pierwszym roku po posadzeniu nie są jeszcze w pełni wytrzymałe na chłody.

Sprawdź: Jak zadbać o lilie, które przekwitły? Czy ścinać ich łodygę? Wyjaśniamy

Jesienią lilie można też przesadzać. Wprawdzie nie wszystkie tego wymagają, ale większość z nich na jednym stanowisku nie powinna pozostawać dłużej niż 2-3 lata, wiec warto systematycznie je odmładzać. W tym celu należy ostrożnie wykopać cebulkę lilii (najlepiej na przełomie września i października, kiedy liście i pędy rośliny już zasychają), oczyścić ją z ziemi, pędów i resztek liści, skrócić jej zbyt długie korzenie, oddzielić cebulki przybyszowe, a następnie od razu posadzić na nowym stanowisku. Ważne, aby zrobić to jak najszybciej po wykopaniu, gdyż cebulki lilii pozostawione bez okrycia np. w postaci warstwy piasku, łatwo wysychają.

Na około miesiąc przed planowanym sadzeniem lub przesadzaniem lilii, dobrze jest też odpowiednio przygotować dla nich nowe stanowisko, odchwaszczając glebę i zasilając ją dobrze rozłożonym kompostem lub niewielką dawką nawozu jesiennego. Przy wyborze nowego miejsca, należy koniecznie zwrócić uwagę na to, czy nie jest ono narażone na zastoiny wody po deszczu lub nie znajduje się w zagłębieniu terenu, bo jeśli woda z opadów będzie zalegała wokół cebul, szybko zgniją i w kolejnym roku nie zakwitną.

Sprawdź: Jak przygotować do zimy budleję i kiedy ją przyciąć: jesienią czy wiosną?

Cebule potomne, oddzielone od cebuli matecznej przy okazji przesadzania, możemy wykorzystać do rozmnażania, jednak nie sadźmy ich od razu do gruntu, tylko przechowajmy do wiosny w doniczkach wypełnionych przepuszczalnym, piaszczystym podłożem i umieszczonych w chłodnym pomieszczeniu, bo w przeciwieństwie do dużych, dorodnych, dobrze rozwiniętych cebul matecznych, małe cebulki nie są jeszcze dostatecznie wytrzymałe na niskie temperatury i zimą mogą przemarznąć.