Maciej Rakowski też nie poparł zwiększenia progu sprzedaży nieruchomości, był także przeciw otwarciu planów zagospodarowania przestrzennego dla Nowego Centrum Łodzi, sprzeciwiał się sprzedaży Zielonej Ostoi deweloperom. Do SLD nie wstąpił nigdy, być może dlatego, że w polityce jest oryginałem, trudnym do ujarzmienia i lubiącym podkreślać swą niezależność.
CZYTAJ DALEJ NA KOLEJNYM SLAJDZIE>>>

Z kolei Małgorzata Niewiadomska-Cudak, abstrahując od niezależnych głosowań, w ostatnich latach sporo przeszła z Trelą i Zdanowską. W 2019 r. była kandydatką SLD do Senatu na wschodzie Łodzi, a Pakt Senacki miał jej gwarantować brak konkurencji ze strony antypisowskiej opozycji, ale prezydent Zdanowska poparła niezależnego Krzysztofa Kwiatkowskiego, który wygrał te wybory, a Trela – przynajmniej publicznie – Niewiadomskiej nie poparł. Prezydent oficjalnie obiecała także radnej doprowadzenie do powołania Rady Kobiet w Łodzi. Obietnica padła trzy lata temu, Rady Kobiet nie ma do dziś. Radna Niewiadomska-Cudak prawdopodobnie zrozumiała, że wszelkie jej inicjatywy będą przez liderów PO i Nowej Lewicy/SLD, zbywane samymi tylko słowami. Tę trójkę łączy także to, że nie pracują w synekurach miejskich i trudno przez miejsce pracy wywrzeć na nich nacisk.
CZYTAJ DALEJ NA KOLEJNYM SLAJDZIE>>>

Sylwester Pawłowski to trochę inny casus. Były poseł, były wiceprezydent, od zawsze kojarzony z SLD. Mimo że pracuje za świetne wynagrodzenie z publicznego źródła (ponad 117 tys. zł brutto w 2019 r.) jako doradca zarządu zależnej od prezydent Łodzi spółki Expo-Łódź, potrafił ostro przeciwstawić się popieranej przez Zdanowską dzierżawie miejskiej nieruchomości dla związanego z Zakonem Jezuitów Stowarzyszenia Mocni w Duchu. W tej sprawie, jak i zresztą innych, Pawłowski narzekał m.in. na brak informacji UMŁ, a jako szef klubu współrządzącego Łodzią musiał czuć się lekceważony zaskakiwaniem przez urzędników Zdanowskiej projektami wprowadzanymi na sesję jako pilne bez uprzedzania go, a tych projektów było sporo. Poza tym Sylwester Pawłowski, co wynika z analizy spotkań komisji edukacji, której przewodniczy, zdawał się nie akceptować Małgorzaty Moskwy-Wodnickiej w roli wiceprezydent Łodzi odpowiedzialnej za oświatę. Moskwa-Wodnicka zastąpiła na stanowisku wiceprezydenta Tomasza Trelę, gdy został posłem, ale to Pawłowski najsrożej krytykował „własną” wiceprezydent na komisjach.
Dominująca w Radzie Miejskiej Koalicja Obywatelska i sama prezydent Zdanowska na tę czwórkę w głosowaniach już raczej nie liczyła. Choć radni KO dużo mówią o wolności słowa i poglądów, to niezależne, racjonalne głosowania przeciw projektom prezydenckim są tam odbierane jako przejaw skrajnej nielojalności, a koalicyjna większość jest po prostu "głosomatem".
CZYTAJ DALEJ NA KOLEJNYM SLAJDZIE>>>

Zresztą są i tacy w PO/KO, którzy uważają, że prezydent Zdanowska mogła dobić SLD i pozbyć się „czerwonych” z koalicji. Otóż opuszczający klub SLD mocno zadbali o to, by było ich właśnie czworo, bo bez nich klub się rozpada, zostaje tylko dwoje radnych z szyldem SLD, Treli zaś sypie się zaplecze. Rozpad klubu oznacza, że umowa koalicyjna z SLD przestaje istnieć. Można byłoby zatem odwołać Moskwę-Wodnicką i po kolei czyścić spółki miejskie z nominatów SLD zarabiających tam wyłącznie z powodów legitymacji partyjnych, a w Radzie Miejskiej i tak pozostałoby wciąż co najmniej 26 szabel na czterdzieści. Prezydent tego nie zrobiła, a jej doradcy uważają długofalową współpracę z Nową Lewicą/ SLD i Tomaszem Trelą za priorytet. Dlaczego? Łatwo się domyślić powodów, a podstawowe są dwa.