5/8
Publiczne Przedszkole nr 2 w Wieluniu, Wieluń
█ O emocjach związanych z nominacją do plebiscytu:
Byłam zaskoczona, ale też bardzo szczęśliwa. Cieszyłam się, że moja praca została zauważona i doceniona. Pomyślałam wtedy o moich działaniach, moich pomysłach, które realizowałam z dziećmi. Wszystkie, jakby w tym samym czasie, pojawiły się w mojej pamięci. Kocham swoją pracę i kocham uszczęśliwiać moich wychowanków. Nie myślałam o tym, aby zwyciężyć, sama nominacja przez rodziców znaczy dla mnie bardzo dużo, czuje się dowartościowana.
█ O reakcji bliskich:
Rodzina szczerze się ze mną cieszyła. Razem byliśmy bardzo szczęśliwi. Znajomi dzwonili, dopytywali, czy to rzeczywiście prawda. Wszyscy dowiadywali się w jaki sposób mogą oddać swój głos na moją osobę. Koleżanki w pracy również mi gratulowały. Na Facebooku przedszkolnym także pojawiły się gratulacje i informacja dotycząca sposobu głosowania.
█ O stażu pracy oraz jej najlepszych i najtrudniejszych stronach:
Moja praca to najpiękniejsze sytuacje, które mogły mnie spotkać. Pracuję już 10 lat. Od pierwszych dni kontaktu z dziećmi kieruję się dewizą, iż według mnie, najlepszym nauczycielem jest taki, który dyskretnie kieruje dziećmi, potrafi się we właściwym momencie wycofać, dając im szansę na szukanie, znajdowanie, przekształcanie i dzielenie się z innymi swoimi pomysłami. Ta dewiza pozwala mi realizować swoje pomysły, przedsięwzięcia, projekty, innowacje, zajęcia, przystępować z dziećmi do wielotematycznych konkursów. Zawsze jednak idę z dzieckiem, wspieram je, ukierunkowuję, odkrywam, obserwuję. Nigdy nie wyręczam, nie krytykuję! Najpiękniejsza jest więc możliwość odkrywania, dostrzegania w dziecku jego potencjału, piękna, mądrości, niepowtarzalności. Najtrudniejsza jest bierność, stagnacja, brak działania, niemoc dydaktyczno-wychowawcza.
█ O wyborze zawodu:
Zawsze podobał mi się zawód nauczyciela. Będąc młodą dziewczyną postanowiłam, że skończę studia pozwalające mi go wykonywać. Zdaję sobie sprawę, że w obecnym czasie nie jest to zawód zbyt popularny, a na pewno się nie cieszący się prestiżem. Chciałam go jednak wykonywać zawsze. Uśmiech dziecka wzbudzał uśmiech również na moich ustach. Kocham uszczęśliwiać dzieci, realizować z nimi swoje pomysły, ale zarazem ich pasje, dlatego mimo obecnego, często negatywnego podejścia wielu osób do tego zawodu, chcę go dalej wykonywać, bo sprawia mi to wiele satysfakcji.
█ O wyjątkowych chwilach i podopiecznych w swojej karierze:
Wykonując zawód nauczyciela wiele sytuacji pozostaje w pamięci. Wiele sytuacji jest pełnych emocji, wzruszeń. Te chwile szczególnie wspomina się po latach. Są też dzieci, ktorych nigdy się nie zapomina, ich wyjątkowość na to nie pozwala. Nie potrafię jednoznacznie powiedzieć co zapadło mi w pamięć. Jeśli chodzi o wydarzenie, to może samo podjęcie pracy w tym zawodzie, pierwsze dni w placówce. Było to właśnie w Publicznym Przedszkolu nr 2 w Wieluniu. Zaczęłam tu pracę z dziećmi i po paru dniach stwierdziłam, że jest to placówka niepowtarzalna, że tu właśnie będę mogła realizować swoje pasje i pomysły pedagogiczne. Jeśli chodzi o wychowanka podopiecznego? Nie chciałabym nikogo pominąć, urazić, mówiąc tylko o jednym dziecku. Zapamiętuję dzieci szczególnie uzdolnione, ale i te, które wymagały mojej pomocy, aby mogły "wystartować".
6/8
Uniwersytet Medyczny w Łodzi - Wydział Farmaceutyczny, Łódź
█ O emocjach związanych z nominacją do plebiscytu:
Po otrzymaniu wiadomości z informacją, że zostałem zgłoszony przez moich studentów do nagrody dla Nauczyciela Roku, początkowo byłem zaskoczony, ale potem na mojej twarzy zagościł uśmiech. Poczułem radość i wdzięczność za docenienie mojej pracy i serca, które w nią wkładam.
Już sama nominacja w tym plebiscycie jest dla mnie niesamowitą niespodzianką, ale również ogromnym wyróżnieniem i powodem do dumy. Dlatego w tym miejscu chciałem serdecznie podziękować studentom za nominację oraz wszystkim, którzy oddali na mnie swój cenny głos.
█ O reakcji bliskich:
Wiadomość o nominacji do nagrody dla najbardziej cenionych i lubianych nauczycieli akademickich bardzo ucieszyła moich najbliższych. Rodzina i przyjaciele zareagowali bardzo pozytywnie, przekazując swoje gratulacje i życzenia powodzenia w konkursie o to zaszczytne wyróżnienie. Gratulacje posypały się również od koleżanek i kolegów z pracy.
█ O stażu pracy oraz jej najlepszych i najtrudniejszych stronach:
Jestem nauczycielem akademickim (adiunktem badawczo-dydaktycznym) z ponad 10-letnim doświadczeniem w nauczaniu studentów przedmiotów zawodowych jakimi są farmakognozja i lek pochodzenia naturalnego. Na co dzień pracuję w Zakładzie Farmakognozji na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Z wykształcenia jestem farmaceutą, doktorem nauk farmaceutycznych, farmakognostą i fitochemikiem, którego obszar naukowego zainteresowania obejmują badania składu chemicznego i aktywności farmakologicznej roślinnych substancji leczniczych oraz żywności funkcjonalnej. Jestem również autorem publikacji naukowych z zakresu fitochemii, prelegentem na krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych, oraz opiekunem licznych prac magisterskich i kilku pokoleń farmaceutów.
Najpiękniejsza w mojej pracy jest codzienność akademicka. Źródłem satysfakcji jest dla mnie świadomość, że obudziłem w podopiecznych chęć do zdobywania wiedzy. Cieszy mnie widok uśmiechniętej twarzy studenta, który zrozumiał trudne zagadnienie po naszej wspólnej rozmowie. Praca nauczyciela bywa również trudna i wyczerpująca, ale sukcesy moich studentów w nauce sprawiają, że moja praca ma sens.
█ O wyborze zawodu:
Praca jest moja pasją i to pozostaje niezmienne od wielu lat. Myślę, że to nie ja wybrałem zawód nauczyciela akademickiego, a ten zawód wybrał mnie. Nie zastanawiałem się długo, kiedy tuż po ukończeniu studiów i odbyciu stażu zawodowego w aptece dostałem propozycję pracy na mojej Alma Mater. Tak się dzieje, kiedy człowiek odczuwa powołanie.
Praca nauczyciela akademickiego pozwala mi rozwijać się na licznych płaszczyznach, ale również daje wiele radości. Najważniejsza jest dla mnie możliwość poznawania i pracy z młodymi, ambitnymi i żądnymi wiedzy studentami, dzięki którym każdy dzień pracy na uczelni wnosi do mojego życia coś nowego i bardzo często zaskakującego. Ze studentami naprawdę nie da się nudzić, a ich dociekliwość i chęć do poszerzania swojej wiedzy to dla mnie wyzwanie i motywacja do ciągłego rozwijania się i kształcenia.
Na co dzień w pracy nauczyciela akademickiego staram się z pasją, pełnym zaangażowaniem oraz ogromnymi pokładami energii przekazywać wiedzę podczas ćwiczeń, seminariów, wykładów i fakultetów. Równie istotnymi są dla mnie przyjazne i partnerskie podejście oraz zainteresowanie studentów przedmiotem, czy trudnym zagadnieniem. Kieruję się w pracy wzajemnym szacunkiem, uczciwością oraz obiektywizmem. Charyzma, cierpliwość i wyrozumiałość oraz duża doza dobrego humoru to moje atuty w codziennej pracy ze studentami.
█ O wyjątkowych chwilach i podopiecznych w swojej karierze:
Zawód nauczyciela akademickiego jest dla mnie wyzwaniem, ale i powodem do dumy. Cieszą mnie małe sukcesy moich studentów podczas egzaminów, jak i większe osiągnięcia, wyróżnienia i wygrane w konkursach plakatów i eferatów ustnych w ramach konferencji naukowych. Odczuwam również satysfakcję, kiedy, wchodząc do apteki, widzę swojego byłego studenta, który z dumą i pewnością siebie wykonuje ten trudny zawód, bo wiem, że również po części się do tego przyczyniłem.
7/8
ponadpodstawowej
XXX Liceum Ogólnokształcące im. ks. Bp. Ignacego Krasickiego, Łódź
█ O emocjach związanych z nominacją do plebiscytu:
To było bardzo miłe uczucie. Przy codziennych obowiązkach i trudzie pracy pojawiło się to niczym lux in tenebris.
█ O reakcji bliskich:
Reakcja współpracowników była wyjątkowo entuzjastyczna. Znajomi pisali głosy poparcia i wsparcia, absolwenci podobnie, a rodzina była dumna. Szczególnie nestorka rodu, moja kochana babcia Jadwiga, która ma 99 lat.
█ O stażu pracy oraz jej najlepszych i najtrudniejszych stronach:
Pracuję w zawodzie 11 lat. Najpiękniejsze są sukcesy i rozwój moich uczniów. Przenikliwość umysłów i pomysłowość podopiecznych to coś wspaniałego. O złych rzeczach nie ma co mówić, szkoda na nie czasu.
█ O wyborze zawodu:
Chyba od zawsze chciałem kontynuować drogę mojej mamy. Pochodzę z rodziny z silnymi tradycjami nauczycielskimi, poza tym lubię w sposób jasny i przystępny przekazywać wiedzę. A umówmy się, historia nie jest prosta.
█ O wyjątkowych chwilach i podopiecznych w swojej karierze:
Pamiętam znakomite sukcesy w konkursach jak np 3. miejsce mojej uczennicy w ogólnopolskim konkursie o Kazimierzu Wielkim czy dwóch laureatów w Ogólnopolskim konkursie o przyjaźni polsko-węgierskiej. To szczególnie zapada w pamięci, ponieważ występ moich uczniów traktuję jak trener, który "współuczestniczy" w zawodach. Tak samo uczniowie, którzy potrafią przyjść i podziękować za to, że ich uczę. To, jak oddech życia po dłuższej chwili pod wodą.
8/8
