Nie pamiętam już kolorów, które wchodziły w skład tej palety, ale pamiętam, że było to wyjątkowe ohydztwo, o akceptację którego można byłoby podejrzewać co najwyżej zarząd przeciętnej wspólnoty mieszkaniowej, na pewno nie władze uczelni, która prowadzi wydział architektury.
Jeden taki dom ostał się do roku 2016, a piszę o tym, bo stanęły przy jego ścianach rusztowania i wszystko wskazuje, że urocza kolorystyka za chwilę zostanie tylko wspomnieniem. Zresztą w szczycie budynku widać już efekty. Szału może nie ma, ale też nie ma szkaradztwa. Uczelnia dostosowuje swoje obiekty do zmieniającego się otoczenia, a trzeba przyznać, że al. Politechniki jest jednym z tych miejsc w Łodzi, gdzie zmiany faktycznie widać, głównie za sprawą kilku nowych wielkokubaturowych budynków (hala Expo, Sukcesja, basen PŁ). To nigdy nie będzie piękna ulica, ale w końcu może być całkiem porządna ulica z architekturą adekwatną dla skraju strefy wielkomiejskiej.
Ale to nie jedyna rzecz, jaka mnie ostatnio ucieszyła. Zauważyłem, że jakimś cudem na kilku osiedlach odkryto, że biel to też kolor, że szarość może być lepsza niż ugier w pokrętnym kolażu z budyniowym różem i szaletową zielenią.
Wydarzenia tygodnia w Łódzkiem. Przegląd wydarzeń 9 - 15 maja 2016 roku
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
