Trzydzieści siedem lat temu wybudowano Kępinę. Kultowe miejsce budzi wiele wspomnień

Prace nad niecką dzisiejszego zbiornika wodnego na Kępinie ruszyły w 1986 r. Ich inicjatorem był ówczesny naczelnik miasta Zduńska Wola Stefan Warulik. Kępina miała stać się centrum wypoczynkowym dla zduńskowolan. Zbiornik wybudowano jednak jako retencyjny i taki charakter ma do dziś.

Podmokłe tereny we wsi Zduny u zarania dziejów miasta były miejscem, z którego mieszkańcy pozyskiwali torf, a pod koniec XIX wieku, gdy szukano dla miejskich fabryk dostępu do wody stąd właśnie i ze źródła w obecnym Lesie Paprockim przekopano kanał do stawu w parku, który był wówczas bielnikiem dla farbiarni i dalej do stawu Kazek. W istocie, rzeka Pichna jest właśnie tym kanałem zasilającym niegdyś w wodę miejskie stawy.
Kępina powstała jako zbiornik retencyjny na obszarze granicznym części miasta Zduńska Wola zwanym Pastwiska z dawnym folwarkiem Zduńska Wola i lasem należącym do wsi Paprotnia. Celem budowy Kępiny było osuszenie istniejących tam trzęsawisk w celu między innymi powiększenia obszaru zabudowy Pastwisk. Celem było też stworzenie miejskiej przestrzeni rekreacyjnej. Teren wokół zbiornika został udostępniony w roku 1990.

Mimo, że nie można się w niej kąpać to i tak jest to miejsce rekreacji. Zduńskowolanie chętnie przychodzą tu na spacery czy pobiegać lub po prostu posiedzieć i pomyśleć w spokoju. Ile ludzi tyle historii i wspomnień. Starsi mieszkańcy uczyli się tu pływać lub rozpoczęli przygodę z wędkowaniem. W mroźne zimy Kępina służyła za lodowisko, a w letnie wieczory młodzież bawiła się przy ognisku.