„Weekend z technologią informacyjną” spędzają dyrektorzy oraz nauczyciele szkół i przedszkoli

Od wczoraj (6 października) ok. 250 uczestników tego wydarzenia zdobywa wiedzę przydatną w pracy dydaktycznej, a przede wszystkim w kształtowaniu u uczniów umiejętności programowania, pracy grupowej w świecie wirtualnym oraz wykorzystywania najnowszych urządzeń technologii informacyjnej.

Nowoczesne metody edukacji umożliwiają skuteczne poznawanie podstaw programowania już przez przedszkolaków, w formie pasjonujących zabaw, z wykorzystaniem klocków, obrazków i podobnych narzędzi.

W nowej podstawie programowej kształcenia informatycznego, zaproponowanej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej przyjęto, że programowania będą uczyć się dzieci na wszystkich etapach kształcenia szkolnego - od klasy pierwszej do maturalnej. Mówiła o tym szczegółowo na sesji plenarnej dr Anna Beata Kwiatkowska z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Po tej sesji rozpoczęły się warsztaty tematyczne dla nauczycieli zainteresowanych konkretnymi problemami . Łącznie zaplanowano 50 warsztatów dotyczących: gier i zabaw z programowaniem, oswajania robotów, korzystania z najnowszego sprzętu, chmury cyfrowej, twórczego myślenia czy grafiki komputerowej. Przykładowe tematy warsztatów to: „Budowa i programowanie robotów sumo”, „Baltie - programowanie jak czarowanie”, „Druk i skanowanie 3D”, „Magiczny Dywan czyli jak łatwo programować bez użycia komputera”, „Graficzne sztuczki w darmowej wersji Photoshop”, „Modelery 3D, fizyka i elektronika dla najmłodszych”, „Film od ręki”, „Gry i zabawy w kodowaniu”, „Jak organizować zajęcia wzbudzające zainteresowanie i aktywność uczniów, wykorzystując programy Workspace i MozaBook”.

Nim rozpoczęły się warsztaty, o istocie nowoczesnej edukacji mówił Janusz Moos, dyrektor ŁCDNiKP: - Sztuką edukacyjną współcześnie jest umiejętność sterowania przez nauczyciela procesem samodzielnego uczenia się, tworzenia klimatu do wytwarzania pomysłów rozwiązań problemów przez uczących się. Dlatego należy wydobywać kreatywność. Uczyć jej nie trzeba, bo każdy przychodzi na świat z predyspozycją do kreatywnego działania, ale ona zostaje uśpiona, bo w wielu szkołach króluje dydaktyka pamięci. Uczniowie odpowiadają na pytania zgodnie z myśleniem nauczyciela, a nie z własnym myśleniem.