z głowy na nogi

Gdzie trafi Karina po wyjściu z komory? Nie wiadomo. Nie wiadomo też, co się stanie z dziewięciorgiem rodzeństwa. Rodzice piją, nie pracują - możliwe, że utracą prawo do opieki nad dziećmi.

Wszystko zależy od sądu. Jeżeli sąd "rozwiąże" rodzinę z Rzepisk, łatwo przewidzieć, że media i publiczność uznają sprawę za załatwioną. Bo rodzicie "dostali za swoje", a dzieci mają dach na głową, wyżywienie i ubranie. Czego chcieć więcej?

Warto spojrzeć na sprawę od innej strony. Dzieci zostaną rozdzielone. To na całe życie zostawi fatalny ślad w ich psychice. Może stracą ze sobą kontakt na zawsze. Zerwana zostanie więź z rodzicami. Pewnie, że nie wzorcowa, ale w domu dziecka nawet o takiej będą marzyć. Proces wychowawczy w bidulu? Nawet przy najlepszych chęciach wychowawców pozostawia wiele do życzenia.

Jakie mogą być dalsze skutki sądowego "rozwiązania" rodziny z Rzepisk? Jeśli mama Kariny jest w odpowiednim wieku, to pusta chata pod lasem szybko zapełni się na nowo kolejnymi dziećmi. Może to nie po chrześcijańsku, ale trudno powstrzymać się od myśli, że często najwięcej dzieci jest tam, gdzie nie powinno ich być wcale. Wiadomo - jak pan Bóg dopuści, to i z kija wypuści. Na każde z tych dzieci państwo wypłaci becikowe, które zostanie przepite. Co dalej? Nie da się wykluczyć, że kiedyś te nowe dzieci też trzeba będzie zabrać do domu dziecka. Tylko czy to ma sens?

Utrzymanie w domu dziecka dziesiątki z Rzepisk będzie kosztować 30-40 tys. zł miesięcznie. Prawie pół miliona rocznie! Pół miliona!

I pomyśleć, że ułamek tej kwoty wystarczyłby, żeby wynająć skutecznego opiekuna, którego zdaniem byłoby przestawienie rodziny z Rzepisk z głowy na nogi, zachowanie jej w całości i skuteczne dopilnowanie dzieci aż się usamodzielnią. Żeby jednak to było możliwe, najpierw należałoby uzdrowić polskie prawo i system opieki nad dzieckiem i rodziną. Krótko mówiąc, przestawić wszystko z głowy na nogi.
Jerzy Witaszczyk