Brat Feliksa Dzierżyńskiego być cenionym łódzkim lekarzem, mieszkał na Julianowie. Jego brata znał cały świat, z nie najlepszej strony. On był cenionym neurologiem, lekarzem zasłużony nie tylko dla łódzkiej medycyny. Poszedł inną drogą niż Feliks Dzierżyński..
Na zdjęciu: Władysław Dzierżyński był wybitnym neurologiem
CZYTAJ DALEJ >>>
Brat Feliksa Dzierżyńskiego być cenionym łódzkim lekarzem, mieszkał na Julianowie
Łódzki historyk Wojciech Zródlak przypomina, że trudno wymienić wszystkie zasługi Władysława Dzierżyńskiego. Był między innymi autorem pierwszego podręcznika do neurologii, z którego jeszcze w latach sześćdziesiątych uczyli się polscy studenci medycyny.
Postać prof. dr. med. Władysława Dzierżyńskiego, lekarza-neurologa, wybitnego naukowca, płk Wojska Polskiego, pozostaje dziś praktycznie całkowicie zapomniana - uważa Wojciech Źródlak. -Trudno dociec dlaczego tak się stało, bo to człowiek nietuzinkowy. Próżno szukać jego biogramu w Polskim Słowniku Biograficznym czy Słowniku biograficznym polskich nauk medycznych XX wieku. Wyszukiwarki internetowe, po wpisaniu nazwiska „Dzierżyński", wyrzucają kilkaset stron zawierających tylko materiały i dyskusje na temat Feliksa Dzierżyńskiego. Trzeba poświęcić wiele czasu żeby dotrzeć do strony Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, którą otwiera portret Profesora z informacją, że był najwybitniejszym z jego założycieli. Fakty z historii tego rodu są niezwykle interesującym przyczynkiem do dziejów członków tej rodziny żyjącej „w cieniu Wielkiego Brata", jak również wschodnio-kresowej szlachty polskiej
Na zdjęciu: Władysław Dzierżyński był wybitnym neurologiem
CZYTAJ DALEJ >>>
Pochodzili z Białorusi
Rodzina Dzierżyńskich pochodziła z Dzierżynowa koło Iwieńca, leżącego dziś na terenach na Białorusi. Tam posiadali 100-hektarowy majątek. Edmund Rufin i Helena Dzierżyńscy mieli dziesięcioro dzieci. To: Aldona (1870-1966), Jadwiga (1871 -1949), Stanisław (1872-1917), Kazimierz (1875-1943), Wanda (1878 -1892), Ignacy (1879-1953) i Feliks (1877-1926). Dwoje zmarło we wczesnym dzieciństwie. Natomiast Władysław Dzierżyński przyszedł na świat 11 marca 1881 roku. Jego ojciec Edmund Rufin Dzierżyński, w czasie, gdy urodził się Władysław, był emerytowanym profesorem gimnazjalnym. Uczył fizyki i matematyki. Jego emerytura stanowiła podstawę utrzymania rodziny, ponieważ majątek rodowy nie przynosił wystarczającego dochodu. Zmarł na gruźlicę rok po urodzeniu się Władysława.
Matka pochodziła z rodziny inteligenckiej, była córką Ignacego Januszewskiego , cenionego wileńskiego profesora, specjalisty od zagadnień komunikacji i drogownictwa – opowiadał nam Wojciech Źródlak. -Z domu wyniosła zainteresowanie muzyką i literaturą. Znała kilka języków. Zmarła w Warszawie po długiej i ciężkiej chorobie w 15 grudnia 1896 roku w wieku 47 lat. Władysław miał 15 lat. Została pochowana w Wilnie na cmentarzu ojców. bernardynów.
Na zdjęciu: Jego bratem był Feliks Dzierżyński
W 1906 roku Władysław Dzierżyński zdobył dyplom lekarza na uniwersytecie moskiewskim. Zaczął pracować w moskiewskiej Klinice Chorób Nerwowych. Jeszcze na studiach ożenił się z Zofią Siłą-Nowicką. Wojciech Źródlak przypuszcza, że Zofię poznał przez jej brata Aleksandra z którym studiował. Aleksander był wujem znanego opozycjonisty z czasów PRL-u, doradcy „Solidarności” Władysława Siły - Nowickiego. Zofii i Władysławowi Dzierżyńskim w 1906 roku urodziła się córka Zofia. Pięć lat później jej ojciec obronił pracę doktorską. Współredagował też w Moskwie „Gazetę psychiatryczną”. Praca w tym czasopiśmie była m.in związana z tym, że posiadał m.in zdolności hipnotyczne. Na przykład podczas spotkania w majątku Wylągi koło Kazimierza Dolnego wprowadził w stan hipnozy na oczach rodziny Siła - Nowickich swoich braci Ignacego i Feliksa.
Potem Dzierżyńscy przenoszą się do Charkowa. Władysław zostaje ordynatorem Ziemskiego Szpitala Gubernialnego, habilituje się na tamtejszym uniwersytecie. Zostaje też dziekanem wydziału lekarskiego.
W tym czasie jego kontakty z bratem Feliksem były chyba ożywione i serdeczne, chociaż bardzo utrudnione z powodu długich okresów pobytów Feliksa w więzieniach za działalność rewolucyjną - opowiada Wojciech Źródlak. – Na przykład w 1916 roku żona Władysława, Zofia wraz z Jadwigą- jego siostrą - odwiedzały chorego Feliksa w szpitalu więzienia na Tagance w Moskwie.
Na zdjęciu: Władysław Dzierżyński został rozstrzelany podczas publicznej egzekucji w Zgierzu. Dziś w tym miejscu stoi pomnik
CZYTAJ DALEJ >>>
