Drewniana studnia - żuraw na Sikawie w Łodzi. Unikatowy zabytek czeka na ratunek

Żuraw stoi na terenach, które przed wojną zamieszkiwali Niemcy, a po wojnie do opuszczonych gospodarstw wprowadzili się nasi rodacy - repatrianci z Kresów. Wśród nich był Dominik Wasilewski, który tuż po wojnie razem z sąsiadami zbudował studnię w formie żurawia.

- Gdy miałem 12 lat – wspomina jego syn, 79-letni Jan Wasilewski - przyjeżdżałem do studni wozem konnym z drewnianą beczką i nabierałem do niej wodę. Zawsze tu stała kolejka. To była jedyna studnia w okolicy z bardzo dobrą wodą. Wszyscy z niej korzystali: zarówno mieszkańcy Sikawy, jak i Nowosolnej. Wody starczało dla wszystkich chętnych, choć studnia była płytka, zaledwie na trzy dreny. Studnię zasilała woda ze źródła, które odkryły pasące się w okolicy świnie. Po prostu wygrzebały z ziemi źródło. W ten sposób powstała studnia i żuraw.

Odnowieniem studni zainteresowana jest mieszkanka Sikawy, Barbara Wasilewska, córka Jana i wnuczka Dominika. - Mam odpowiednie materiały, gdyż mój ojciec i dziadek byli stolarzami – zapewnia pani Barbara i podkreśla, że zabytkowy żuraw to cenna dla niej rodzinna pamiątka.

Wprawdzie projekt uratowania studni z żurawiem zgłoszono do Łódzkiego Budżetu Obywatelskiego, ale…

Wniosek nie został przyjęty z powodu sporu sądowego o grunt, na którym znajduje się to zabytkowe urządzenie. Okoliczni mieszkańcy dla ochrony przed zniszczeniem umieścili na żurawiu znak informujący o tym, że to chroniony prawem zabytek. Służby konserwatorskie utrzymują, że istniejąca konstrukcja jest warta zachowania i odrestaurowania. Żuraw można uratować i tak wyeksponować, by podkreślić jego wartość historyczną i estetyczną – zaznacza Miłosz Wika, rzecznik prasowy Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Łodzi.