Gdzie jest Igor Ostachowicz?

Zadziwiające, z jaką lekkością Donald Tusk daje się wtłaczać w aferę Amber Gold. I jak PO poddaje się narracji - jakby to zapewne określił znany konsultant Eryk Mistewicz - w myśl której państwo jest w stanie rozkładu, a jedynym winnym jest "banda Tuska". Państwo i jego prawo, owszem, są, jakie są, wykonawcy tego prawa też zdarzają się różni. Ale czy wcześniej żyliśmy w raju, z którego tylko przez nieporozumienie nas wygnano?

Weźmy wyroki w zawieszeniu dla Marcina P. Choć to retoryka poniżej pasa, łatwo zauważyć, że część z nich dostał "za rządów" PiS. Tymczasem z polityków PO chyba tylko Grzegorz Schetyna podniósł ten argument publicznie, a i to z pewną taką nieśmiałością. Zresztą prowadząca wywiad redaktor szybko go zgasiła: no tak, ale rządu Kaczyńskiego już nie odwołamy.

Aferę Amber Gold tym łatwiej opozycji przemianować na aferę Tuska, że w całą sprawę wplątał się (wplątany został) syn premiera. Nie ma wątpliwości, że Tusk junior się pogubił. Ale zdumiewające jest, jak łatwo w publicznym dyskursie z człowieka wykonującego pracę najemną dla linii OLT stał się człowiekiem, który "robił interesy z właścicielem Amber Gold". Stąd już niedaleko do sugestii, że wspólnie z Marcinem P. oszukiwał Polaków, a może nawet nie on sam, lecz jego ojciec.

Co się dzieje z PO? Pogubiła się i nie wie, jak zareagować? Nie byłaby to pierwsza tego typu PR-owska wpadka w tym roku. A może w sprawie Amber Gold jest coś więcej, co w gorącym sezonie jesiennym faktycznie uczyni ją polityczną? A może taka jest po prostu istota gówna - przepraszam za wyrażenie. Łatwo się nim rzuca, a trudno je zmyć. Lech Wałęsa autentycznie chyba wystraszony prosił, by nie łączyć go z Amber Gold tylko dlatego, że jego życie jest tematem filmu Wajdy, którego sponsorem został Amber Gold. A prosił, bo do tablicy wezwał go Jacek Kurski, apelując, żeby Wajda i Wałęsa oddali pieniądze. Co z tego, że to bez sensu, ważne, że się przykleiło.