Podobny los spotkał dom wzniesiony w 1830 roku przez Frydrycha Kunkla (dziś pl. Wolności 8) oraz kamienicę z 1830 roku należącą kiedyś do Mateusza Sztolla (dziś pl. Wolności 5). One też zostały zburzone po ostatniej wojnie.
Ciekawa jest historia apteki, która najpierw mieściła się w kamienicy Bittdorfa. Wdowa po jej właścicielu Karolu Ketschonie, sprzedała ją aptekarzowi Kamińskiemu, a ten Bogusławowi Zimmermanowi. Zimmerman postanowił prowadzić aptekę dalej, ale w innym miejscu. Zakupił od miasta dwie działki przy Nowym Rynku, pod dzisiejszymi numerami 2 i 3. Pod numerem 2 wybudował w 1840 roku jednopiętrową kamienicę. Na zabudowę drugiej działki zabrakło mu pieniędzy. W końcu parcele trafiły do niejakiego Trotza, a następnie kupił je pochodzący z Prus, Maksymilian Leinweber. Stało się to w 1850 roku. Po latach, w 1893 roku do kamienicy przy Nowym Rynku 2 dobudował piętro. Dziś znajduje się tu Muzeum Farmacji i najstarsza łódzka apteka.

Na sąsiednim placu pod numerem 3 długo nic się nie działo. W końcu zakupił go Żyd Gottlieb Fidler i zbudował typową kamienicę czynszową.. Jej też już nie ma, choć rozebrana została dopiero w latach 80-tych dwudziestego wieku. W tym miejscu stoi szklany biurowiec, dziecko dwudziestego pierwszego wieku...
Natomiast w kamienicy pod numerem 5 (na rogu ul. Legionów), działała pierwsza w mieście cukiernia prawdziwego zdarzenia, należała do Szwajcara Vogela, założono ją w 1843 roku. Do 1866 roku popularną Cukiernię Warszawską prowadził tu Otto Swetysz .

- Wcześniej pomieszczenia w tej kamienicy wynajmowała na krótko Realna Szkoła Rzemieślnicza - przypominała Anna Walaszczyk. - Ale potem, po drugiej stronie Nowego Rynku, wybudowano jedno piętrowy budynek do której ją przeniesiono.  

[sc]Magistrat na placu[/sc]

Po pierwszej wojnie światowej, gdy Polska odzyskała niepodległość, tam przeniosły się władze Łodzi. Jeszcze w latach dwudziestych miano przebudować budynek Magistratu. Zachował się projekt z 1927 roku. Budynek miał się znajdować w okolicy ul. Pomorskiej, na którą przechodził swoistym łukiem. Miały pod nim przejeżdżać tramwaje. Niestety z powodu braku
pieniędzy tego projektu nie zrealizowano. W dawnej siedzibie władz miasta mieści się teraz Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne.

Natomiast murowany ratusz na Nowym Rynku zbudowano już w 1827 roku, w stylu neoklasycznym.
Nie przypuszczano jednak, że miasto będzie się tak burzliwie rozwijać i jego budynek trzeba było rozbudować - mówiła nam Anna Walaszczyk. - Ratusz rozbudowano od strony ul. Piotrkowskiej.
Przy tym ratuszu znajdował się też miejski areszt. Funkcjonował on do 1885 roku, a więc do momentu otwarcia więzienia przy ul. Długiej, czyli dzisiejszej Gdańskiej.