Pretensjonalność objawia się w sposób zabawny, gdy przy zapożyczeniach stajemy się bardziej papiescy od papieża- niedawno widziałem np., gdy w barze z daniami kuchni wietnamskiej za 10 zł dwie panie z dumą poprosiły do swojego dania o pałeczki, bo przecież przy użyciu polskiego plastikowego widelca potrawa znacznie gorzej smakuje.
Ale bywa również niezdrowa, gdy wiąże się z wydawaniem miejskich pieniędzy tylko dlatego, że wydaje nam się, iż coś spoza Łodzi będzie dla nas lepsze. I mam poczucie, że w szczególny zachwyt wpadamy, gdy za adaptowanym do łódzkiej pretensjonalności produktem stoi ktoś „znany”. Dobrym przykładem jest Transatlantyk, nad którego pierwszą edycją spuszczono niestety w mieście zasłonę milczenia (przypomnę, dofinansowany w tym roku kwotą 4,5 mln zł), drugi w tej kolejce jest odbywający się na Stadionie Miejskim Top Łódź Festiwal (492 tys. zł). Za pierwszym z tych wydarzeń stoi Jan A.P. Kaczmarek, za drugim Piotr Klatt, co - jak sądzę - dla naszych włodarzy nie było bez znaczenia. Jak na razie okazało się, że pierwsza z tych imprez służy przede wszystkich lansowaniu jej pomysłodawcy, druga - wtórna w swej idei, jakoś nie wyzwala namiętności i nie wydaje się przynosić miastu tylu korzyści, ilu można by się spodziewać. Nie chcę tanio twierdzić, że takie wydarzenia łodzianie też by zrobili. Chcę tylko powiedzieć, że nie warto się do nich odwracać plecami w imię ciepełka nie drogiej popularności...
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
