Urodzony 3 maja 1926 roku w Łodzi Liberski studia artystyczne rozpoczął w 1948 roku w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, a kontynuował je na Wydziale Grafiki w Katowicach (w filii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych). Tam w 1954 roku uzyskał dyplom.
Debiutował jeszcze w 1951 roku na Międzynarodowej Wystawie z okazji Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie, gdzie zdobył I Nagrodę za grafikę w dziale polskim. Od połowy lat 50. nasilała się jego aktywność podczas wystaw plastycznych w kraju i za granicą. W 1956 roku wziął udział w Wystawie ośmiu - czyli w łódzkiej replice Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki "Przeciw wojnie - przeciw faszyzmowi" (zwanej też potocznie "Arsenałem" w CBWA "Zachęta", gdzie również prezentował swe prace). Oprócz antymilitarnego przesłania, "Arsenał" jest ważnym punktem w historii sztuki polskiej, był bowiem jednym z pierwszych niezależnych wystąpień przeciw promowanej jako obowiązująca stylistyce socrealizmu (a także przeciw koloryzmowi).
Wraz z początkiem kolejnej dekady Benon Liberski poświęcił się malarstwu i skupił na wypracowaniu oryginalnego stylu. "Współczesny malarz realista nie maluje tego, co widzi w danym momencie, maluje na podstawie długich obserwacji z natury, wyciągając z nich ogólne, syntezujące wnioski"- brzmiało jego motto artystyczne.
Poszukiwania pchnęły artystę w kierunku fuzji warsztatu malarza realisty (z którym to nurtem Liberski podkreślał silną identyfikację) z pop-artem. Zaowocowało to między innymi włączaniem do obrazów uproszczonych wizerunków, stylizowanych na komiksowe, w tym aktów czy postaci kowbojów. Motywy te często łączył z przedstawieniami przemysłowych wnętrz i konstrukcji. Stosował grubą, giętką, ekspresyjną linię - swoiście rozumiana plakatowość, za która idą uproszczenia kształtów i tak typowy gruby kontur.
Początkowo ciemne płótna, z czasem nabrały ostrości. W obrazach metaforycznych istotną rolę odegrało słowo - nie obce było mu wprowadzanie tekstu drukowanego do scen rodzajowych. Malował także cykle wojenne: "Berlin", "Lenino", "Zbrodnie faszyzmu". Równolegle z malarstwem zajmował się grafiką użytkową - przede wszystkim linorytem i stemplami.
Benon Liberski był laureatem licznych nagród w dziedzinie grafiki, m.in. II nagrody na wystawie pokonkursowej "Człowiek, praca, środowisko" Warszawa 1971. Był także pedagogiem PWSSP w Łodzi i zasiadał w jej władzach. Brał udział we wszystkich wystawach malarzy realistów. Prywatnie był mężem malarki Krystyny Liberskiej. Pośmiertna wystawa monograficzna artysty odbyła się w 1985 roku w Galerii Sztuki BWA w Łodzi.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
