Łódzkie wymaga strategii

W przypadku gmin miejsko-wiejskich nadal pozytywny wpływ na rozwój widać w czynnikach dostępności, które zdecydowały o lokalizacji podłódzkich bazarów. Stąd pierwsze miejsce Rzgowa i wysokie szóste miejsce Tuszyna. Na piątym miejscu jest Stryków, korzystający z położenia w pobliżu węzła autostradowego. Cieszy wysoka pozycja Uniejowa, który postawił na rozwój, bazujący na wodach geotermalnych, materialnym dziedzictwie kulturowym i przyrodniczym. To nowa jakość w podejściu do lokalnego rozwoju. Należy zwrócić uwagę na dobrą pozycję w rankingu Wieruszowa, Wielunia i Działoszyna. Te wysokie pozycje można odczytywać jako wpływ impulsów rozwojowych woj.: dolnośląskiego i śląskiego.

Na końcowych pozycjach rankingu gmin miejsko-wiejskich znalazły się miasta najmniejsze, o słabych powiązaniach gospodarczych, które straciły tradycyjne funkcje przemysłowe i mają niską dostępność komunikacyjną. Są to: Drzewica, Warta, Błaszki, Złoczew, Krośniewice i Zelów. Podobne problemy mają Przedbórz, Pajęczno, Żychlin. Słaba sytuacja ekonomiczna tych miast przekłada się na niską aktywność władz lokalnych.

Ranking "PDŁ" wykazuje, że Łódzkie jest wyraźnie zróżnicowane i podzielone na strefy zewnętrznych wpływów. Nie doszło do jego gospodarczej integracji. Wiele problemów, z jakimi borykają się małe miasta, wynika z niewystarczającego potencjału gospodarczego Łodzi i jej niskiej dostępności. Polaryzacja gospodarcza regionu się powiększa. Należy podkreślić, iż pozytywne sygnały liderujących miast pokazują, iż szanse rozwoju w regionie są. Wymaga to jednak zwiększonego wysiłku wszystkich sił politycznych w oparciu o nowej jakości strategię wojewódzką, zorientowaną na rozwój obszarów ponad podziałami administracyjnymi.