Niedziela Palmowa: rozpoczyna się czas wielkiej nadziei

Ksiądz Ireneusz Kulesza, proboszcz parafii katedralnej w Łodzi:

Wchodzimy w najświętszy czas w Kościele - Wielki Tydzień Męki Pańskiej. Rozpoczyna się on Niedzielą Palmową, czyli uroczystym wjazdem Chrystusa do Jerozolimy. Przez swoje trzyletnie nauczanie Jezus wielokrotnie przypominał, że czas Jego się wypełnia, a godzina jego powoli nadchodzi. Dokładnie przepowiedział to, co ma się dokonać. Zdążamy do Jerozolimy, tam Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi, będzie cierpiał, zabiją go, ale trzeciego dnia zmartwych-wstanie. Uroczysty wjazd Chrystusa do Jerozolimy przypomina o Jego królewskiej godności. Ludzie wiwatują, ścieląc przed Nim szaty określają, że Jezus jest oczekiwanym Mesjaszem, Mesjaszem zapowiedzianym przez proroków. W ten sposób wypełnia się dzieło mesjańskie. Bóg w osobie Jezusa Chrystusa wjeżdża do miasta świętego Jeruzalem. To miasto nadziei, miasto pokoju, miasto proroków. Stąd uroczysty wjazd Chrystusa do Jerozolimy rozpoczyna bezpośrednią już drogę odkupienia. W Jerozolimie nastąpi potem namaszczenie w Betanii, zapowiedź zdrady Piotra, zapowiedź zdrady Judasza, liturgia Ostatniej Wieczerzy, kiedy Chrystus ustanowi dwa sakramenty: Eucharystię i kapłaństwo. Ostatnia Wieczerza wypełniona była przykazaniem miłości Boga i bliźniego, również w tym symbolicznym geście, kiedy Chrystus obmywać będzie nogi apostołom. Ale potem nastąpi trwoga konania w Ogrodzie Oliwnym i modlitwa Chrystusa pełna ludzkich emocji "Ojcze, jeśli to możliwe, oddal ode mnie ten kielich cierpienia, ale nie moja a Twoja wola". Chrystus całkowicie potwierdza to, że przychodzi wypełnić wolę Ojca. A wolą Ojca jest, żeby nikt z ludzi nie zginął, ale by każdy dostąpił zbawienia. Chrystus wypełnia wolę Ojca dotyczącą zbawienia każdego z nas. Pragnieniem serca Boga jest, aby każdy człowiek znalazł się w niebie, aby miejsce dla każdego tam się znalazło. - Idę przygotować wam miejsce - powie Jezus. - Gdy przygotuję, przyjdę powtórnie i zabiorę was, byście i wy byli tam gdzie ja. Jaka to piękna obietnica naszego Zbawiciela, obietnica naszego zbawienia. Tego by nie było, gdyby nie nastąpił wjazd do Jerozolimy, a potem święte Triduum Męki i Śmierci Chrystusa, zakończone tryumfalnym zmartwychwstaniem. Dlatego Wielki Tydzień począwszy od Niedzieli Palmowej to czas wielkiej nadziei. Przypomina, że Jezus niesie radość. Ci, którzy wiwatują, nie wiedzą, jak wielki dar przynosi Chrystus, choć najpierw trzeba będzie zejść do Wielkiego Piątku. Każda Wielkanoc ma swój Wielki Piątek. Układ liturgii Niedzieli Palmowej: najpierw poświęcenie palm, odczytanie Ewangelii o triumfalnym wjeździe Chrystusa do Jerozolimy ukazuje najpierw królewską, mesjańską godność Chrystusa. Potem przechodzimy w skrócie przez najświętsze wydarzenia Wielkiego Tygodnia. Wszystko po to, by zrozumieć, że Chrystus nie wjechał do Jerozolimy, aby odebrać chwałę od ludzi, ale by wypełnić wolę Ojca.

Notowała Matylda Witkowska