NCŁ przestało na lata budzić emocje, aż do wybuchu pandemii. Latem 2020 r. Hanna Zdanowska i wiceprezydent Wojciech Rosicki ogłosili pomysł z budową nowego ratusza, który miał tchnąć w NCŁ nowy impuls. Przy okazji zaś także weryfikację miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, które uchwalono w 2014 r. Powód był m.in. taki, że inwestycje prywatne w dobie pandemii w NCŁ stanęły i trzeba było zapytać inwestorów, jakie mają oczekiwania. W grudniu Rada Miejska podjęła decyzję o otwarciu na zmiany w planach. W styczniu 2021 r. wiceprezydent Adam Pustelnik ogłosił, że pandemia obróciła świat i życie o 180 stopni, a jak świat i życie, to i NCŁ.
CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE>>>

[cyt]Widzimy potrzebę stworzenia tu większych możliwości wyboru tego, co zostanie zbudowane na poszczególnych działkach – mówił Pustelnik. – Zamiast wymogu budowy biur zaproponujemy elastyczność w doborze funkcji: mieszkania, lokale usługowe, rozrywka, kluby fitness, a nawet instytucje kultury, jeśli ktoś uzna, że to jest opłacalne.[/cyt]

Wiceprezydent Pustelnik wygłosił tę opinię trzy tygodnie po sesji Rady Miejskiej, która przejdzie do historii Łodzi jako jedna z bardziej kontrowersyjnych, choć dziś nikt pewnie jeszcze tego nie wie. Otóż referujący ponowne przystąpienie do trzech planów Robert Warsza, szef Miejskiej Pracowni Urbanistycznej, nie potrafił ukryć – i nie jest to zarzut – jak bardzo obawia się otwarcia tych planów. Inwestorzy, choćby Ghelamco, które kupiło działkę za 85 mln zł (niegdyś współpracował z tą firmą wiceprezydent Pustelnik), chce większego udziału zabudowy mie-szkaniowej zamiast usługowej. Inny inwestor, właściciel terenu po wyburzonym hotelu Centrum, chce zmian dopuszczających projektowanie obiektu do wysokości 105 m itd.
CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE>>>

Warsza odpowiadając na pytania stwierdził, że „plany powinny oferować stabilność, zwłaszcza w okresach gorszej koniunktury, nie powinny pobudzać rynku spekulacyjnego”. Dodał też, że obawia się otwarcia planów, a także nie wie, co jest lepsze: „stabilność czy liczenie na to, że w czasach trudniejszych na korzyść inwestorów pobudzą rynek”. Sformułowanie „na korzyść inwestorów” niektórzy radni przyjęli jako ostrzeżenie przed „potencjalną korupcjogennością” otwarcia planów, bo te zwiększą wartość nieruchomości kupionych przecież od miasta na warunkach planów obowiązujących. 18 marca wiceprezydent Pustelnik podpisał obwieszczenie o otwarciu na nowe wnioski trzech planów NCŁ, 23 marca na swoich stronach opublikowała je Miejska Pracownia Urbanistyczna, a dzień później cała dyrekcja MPU z Warszą na czele podała się do dymisji...
CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE>>>

Teraz to magistrat wygląda na wiodącego inwestora w NCŁ. Sam pomysł przeniesienia magistratu i pobudzenia tej części Łodzi po porażce „efektu Bilbao” jest dobry, ale nie ma się co dziwić, że budzi kontrowersje. Może zyskać całe życie gospodarcze NCŁ i okolic, łącznie z małą przedsiębiorczością, bo urzędnicy wydadzą na bułkę, kawę czy obiad, na czym zarobić może nawet pusty dworzec, a interesanci dojadą quasi-metrem, które ma być gotowe w roku otwarcia nowego magistratu. Natomiast moment na realizację takiej idei jest najgorszy z możliwych. Władze Łodzi zyskają poklask biznesu, ale w czasie pandemii ogłoszenie tej inwestycji zawsze obudzi sprzeciw opinii publicznej, bo generuje naturalny ciąg logiczny, że to władza za pieniądze podatnika mości sobie nowe, drogie gniazdko, w sytuacji gdy ludzie tracą pracę. A prócz pandemii mamy także cięcia w łódzkiej oświacie i serię podwyżek za śmieci, prawdopodobnie wodę, bilety komunikacji miejskiej czy parkowanie. Wszystko wokół drożeje, a pensje w górę nie idą.

W mediach społecznościowych pomysł budowy nowego gmachu i przeprowadzki komentowany jest w stylu „A co tam, j***ć biedę, stać nas przecież, nie?”. Inspirację do takich komentarzy władze Łodzi zresztą zawdzięczają same sobie, bo jest w stylu promocji miasta, który zaakceptowały.