Polak nikomu nie wybaczy sukcesu

Zastanawiam się, czy to nasza szczególna cecha, ale każdy duży sukces, a wybór Tuska jest bez wątpienia największym sukcesem polskiego polityka w historii, musi się spotkać z totalną krytyką. Można premiera lubić, bądź nie, można nie chcieć i nigdy nie głosować na jego partię, ale warto dostrzec to, że wreszcie Polak ma "pozycję" , która było do tej pory zarezerwowana dla przedstawicieli Europy Zachodniej. A przy tym prestiż i pieniądze. A to trudno u nas się wybacza, nawet jak ktoś nie interesuje się polityką. Jeśli przejrzy się notatki prasowe, portale, a szczególnie komentarze to można odnieść wrażenie, że wydarzyło się coś bardzo złego, czego należy się wstydzić.

Za premierem do Brukseli wędruje Elżbieta Bieńkowska, której kompetencje i pracowitość były podkreślane nawet przez przeciwników politycznych. Jednak od dłuższego czasu nie było jej łatwo w życiu publicznym, być może dlatego, że mówi to co myśli, nie kalkuluje, a to cechy, które w polityce raczej przeszkadzają niż pomagają. Choć to akurat, jak sądzę, nie tylko polskie paradoksy. I myślę, że gdyby na tak eksponowane stanowisko jakie niedługo obejmie obecny premier, trafiłby polityk z SLD, PiS-u, PSL-u lub innej partii to też w komentarzach dominowałaby krytyka.

Polityka oczywiście rządzi się swoimi prawami, ale i w niej, tak jak często zdarza się w innych dziedzinach życia, ludzie, którzy osiągają sukces spotykają się z wielką krytyką. A kompetencje mogą okazać się przeszkodą, a nie pomocą przy robieniu kariery. Jeśli prześledzić historię Polski, a także Łodzi, bez problemu odnajdzie się ludzi, którzy wyrastali ponad europejski, a nawet światowy format, a mało kto o nich pamięta. Paweł Włodkowic był pierwszym człowiekiem w świecie, który skutecznie głosił potrzebę tolerancji. To dzięki niemu podczas soboru w Konstancji przyznano, że narody pogańskie mają prawo do swoich wierzeń i nie mogą być z tych powodów prześladowani. Ulice jego imienia powinny być nie tylko w Polsce, ale w ważnych miejscach europejskich miast. Bo współczesna Europa została zbudowana przecież zgodnie z poglądami Włodkowica.

A w Łodzi ? Choćby wspominany w tym miejscu często prezydent międzywojennej Łodzi Aleksy Rżewski - wizjoner, który do dziś nie został należycie doceniony. Albo Rajmund Rembieliński, człowiek, który Łódź wymyślił i zgodnie z jego planami to miasto zbudowano i zamieniono w przemysłową metropolię. Współcześnie też mamy problem z dostrzeganiem ważnych wydarzeń i ludzi, których praca jest doceniana w świecie. Dotyczy to także aktorów, muzyków i innych twórców. Często dzieje się tak, że sukces światowy oznacza ciszę w Polsce. Albo jego kontestowanie. Co te rozważania mają do awansu premiera ? Nikt nie wie, czy przejdzie do historii, jako pierwszy Polak i charyzmatyczny przywódca Europy, czy raczej jak jego poprzednik nie zrobi nic co byłoby warte zapamiętania. Tylko czy ma to jeszcze jakieś znaczenie?