Rewitalizacja Łodzi. Dawny blask odzyska kamienica w centrum miasta ze słynnym muralem w formie motyla. Co w niej będzie?

Inwestorzy z Uniwersytetu Łódzkiego zapewnili na konferencji prasowej we wtorek 23 stycznia, że w kamienicy będą mogli spotykać się wszyscy łodzianie zainteresowani nauką, sztuką i kulturą. Powstanie w niej m.in. Centrum Badawcze UŁ im. Jerzego Giedroycia, słynnego szefa paryskiej „Kultury”. Kamienica od 1990 roku należy do UŁ. Niedawno opustoszała, bowiem znajdująca się w niej germanistyka została przeniesiona do nowej siedziby Wydziału Filologicznego UŁ przy ul. Pomorskiej. Jak kamienica, w której zostanie też odnowione podwórko i taras widokowy, zostanie zagospodarowana?

Parter budynku będzie strefą kultury i integracji, miejscem do spotkań, gdzie pojawią się: sala wystawowa, przestrzeń multimedialna, kawiarnia, sklepik i księgarnia oraz przeszklone patio. Na I piętrze będzie strefa naukowo-badawczo-promocyjna, w której mieścić będzie się Centrum Jerzego Giedroycia. Piętra II i III staną się strefą gościnną z pokojami głównie dla osób przybywających do Łodzi na zaproszenie UŁ. Na IV piętrze znajdzie się taras widokowy.

Zobacz więcej zdjęć

Kamienica została zbudowana w końcu XIX stulecia i należała do znanego fabrykanta Ludwika Meyera. Najpierw była siedzibą Poczty Głównej w Łodzi, którą jednak na początku XX wieku przeniesiono do nowego gmachu u zbiegu ul. Tuwima i ul. Kilińskiego. Wkrótce budynek kupił przemysłowiec Salomon Danziger, przebudował, nadbudował kondygnację i przekształcił w kamienicę czynszową. M.in. pojawił się oryginalny, wysunięty poza elewację narożnik w formie wieży czworobocznej ze sterczynami. Stąd obecny wygląd budynku, który istotnie różni się od pierwotnego.

Przeczytaj też o efektownej rewitalizacji zabytkowej willi Fraenkla przy ul. Sienkiewicza w centrum Łodzi

Przed I wojną światową w gmachu było Handlowo – Przemysłowe Towarzystwo Wzajemnego Kredytu oraz Towarzystwo Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych, zaś w okresie międzywojennym Spółdzielczy Bank Udziałowy. Czarny okres w dziejach kamienicy to lata 1946 – 1956, kiedy mieściła się tam siedziba Wojskowego Sądu Rejonowego skazującego na śmierć żołnierzy niezłomnych z podziemia antykomunistycznego. Mówi o tym tablica pamiątkowa odsłonięta wiosną 1999 roku.