W Muzeum Sztuki w Łodzi otwiera się wystawa prac Jerzego Nowosielskiego

Wyjątkowa ekspozycja zatytułowana „Nowosielski w Łodzi” zostanie otwarta 11 października i będzie można ją zwiedzać do 25 lutego 2024 roku. Łódzkie Muzeum Sztuki realizacją wystawy włącza się w obchody rocznicy stulecia urodzin Jerzego Nowosielskiego, upamiętniając twórczość tego jednego z najciekawszych artystów polskich XX wieku, poprzez przypomnienie dwunastoletniego łódzkiego okresu jego życia i pracy. Kuratorami wystawy są Julianna Goździk i Paulina Kurc-Maj.

Jerzy Nowosielski przyjechał do Łodzi 14 kwietnia 1950 roku, jako 27-letni poszukujący artysta, ugruntowujący swoje zainteresowania obejmujące abstrakcję, realizm i sztukę ikony oraz odkrywający siebie również jako twórca scenograficzny. Początkowo mieszkał przy ulicy Narutowicza 113, a od 1956 roku przy Zachodniej 27, gdzie miał własną pracownię, dzisiaj należącą do profesora Andrzeja Łobodzińskiego.

Jerzy Nowosielski jest wówczas żonaty z Zofią Gutkowską i za sobą ma już liczne doświadczenia artystyczne. Nieukończoną naukę w uczelni krakowskiej (wojenna Staatliche Kunstgewerbeschule u Stanisława Kamockiego i powojenna w Akademii Sztuk Pięknych u prof. Eugeniusza Eibischa), studia ikonopisarstwa w Ławrze Uniowskiej św. Jana Chrzciciela w Uniowie pod Lwowem, asystenturę u Tadeusza Kantora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie. Do tego związek z Grupą Młodych Plastyków, utworzoną wokół Kantora (później będzie też członkiem drugiej Grupy Krakowskiej), a także z grupą plastyków nowoczesnych i krakowskim Klubem Artystów. Wreszcie ma za sobą udział w zbiorowych pokazach sztuki, jak wystawa plastyków nowoczesnych w Klubie Młodych Artystów i Naukowców w 1947 roku, wystawa Polish Art Today w Nowym Jorku (1948) i Chicago oraz I wystawa Sztuki Nowoczesnej w krakowskim Pałacu Sztuki (1948/1949).

Jak podkreślają organizatorzy wystawy, w okresie łódzkim do interesujących Nowosielskiego tematów należą oprócz wciąż tworzonych kompozycji abstrakcyjnych, w tym wyjątkowych, organicznych, także zmagania z realizmem. Przez cały okres łódzki artysta tworzył akty, sceny przedstawiające kobiety na plaży, gimnastyczki i pływaczki, sceny rodzajowe we wnętrzach, portrety, grupy z muzykantami, martwe natury i pejzaże, malarstwo sakralne, scenografie, a przede wszystkim pejzaże miejskie, łódzkie.
Nowosielski w Łodzi początkowo był kierownikiem artystycznym państwowej Dyrekcji Teatrów Lalek, później wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, a także pracownikiem Miejskiego Biura Projektów w Łodzi przy kolorystycznym projektowaniu fasad. Nasze miasto opuszcza we wrześniu 1962 roku jako dojrzały twórca tuż przed czterdziestką. I wiąże się na resztę życia z Krakowem.