Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pracodawca ma obowiązek udzielenia Ci czasu wolnego na przykład na załatwienie niektórych spraw w urzędzie lub sądzie. Powinien także zwolnić Cię od pracy w związku z ważnymi wydarzeniami w Twoim życiu bądź w życiu Twoich bliskich.
Dwa dni wolne
Uprawnienie do skorzystania z dwóch dni wolnych przysługuje pracownikowi w związku z jego własnym ślubem, a także w związku ze zgonem i pogrzebem jego małżonka, dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy. Prawo do dwóch dni wolnych ma też pracownik, któremu właśnie urodziło się dziecko.
Pracownik zachowuje tu prawo do wynagrodzenia.
Jeden dodatkowy dzień
Udzielenia jednego dnia wolnego możesz domagać się od pracodawcy, jeśli Twoje dziecko bierze ślub. Takie samo prawo przysługuje w związku ze zgonem i pogrzebem siostry, brata, teściowej, teścia, babci lub dziadka pracownika albo też osoby, którą pracownik utrzymuje lub którą się bezpośrednio opiekuje.
Za czas nieobecności we wszystkich wskazanych sytuacjach pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Za te nieobecności też weźmiesz pensję
Prawo do wynagrodzenia zachowasz także m.in. za czas nieobecności w pracy z powodu udziału w:
- posiedzeniu komisji pojednawczej w charakterze strony lub świadka w postępowaniu pojednawczym;
- obowiązkowych badaniach i szczepieniach ochronnych w związku ze zwalczaniem chorób zakaźnych, wenerycznych lub gruźlicy (osobne przepisy traktują o badaniach pracowniczych);
- akcji ratowniczej oraz na czas wypoczynku po akcji, jeśli jesteś ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego;
- badaniach okresowych zalecanych przez stację krwiodawstwa (jeśli nie można ich wykonać poza czasem pracy) oraz na czas niezbędny na oddanie krwi, jeśli jesteś krwiodawcą.
Za te dni szef nie musi płacić
Przepisy określają też sytuacje, w których pracodawca nie ma obowiązku wypłacenia wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy (choć może to zrobić na podstawie przepisów obowiązujących w danej firmy), jednak powinien wydać zaświadczenie określające wysokość wynagrodzenia utraconego w czasie nieobecności.
Zaświadczenie to jest bowiem podstawą do ubiegania się o wypłatę rekompensaty przez organ (urząd, instytucję), który wezwał pracownika.
Dotyczy to przede wszystkim tych sytuacji, w których pracownik:
- został wezwany do osobistego stawienia się przed organem wojskowym;
- musi stawić się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji bądź organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenie;
- jako biegły w postępowaniu administracyjnym, karnym, sądowym lub w sprawie o wykroczenie musi wykonać określone czynności (z tego tytułu można zwolnić się maksymalnie na 6 dni w roku kalendarzowym);
- został wezwany w charakterze świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli;
- został powołany w charakterze specjalisty do udziału w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli;
- będący członkiem ochotniczej straży pożarnej, jest zwalniany od pracy na czas niezbędny do wzięcia udziału w działaniach ratowniczych, do wypoczynku po zakończeniu tych działań lub do wzięcia udziału w szkoleniu pożarniczym (maksymalnie do 6 dni w roku kalendarzowym).
Podstawa prawna
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 roku w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 roku, poz. 1632).
Strefa Biznesu: Zwolnienia grupowe w Polsce. Ekspert uspokaja
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?