Czekam na jesień, wtedy pięknie wyglądają moje Łagiewniki

Łódź jest często tematem pani obrazów?

Tak, bo to przecież najpiękniejsze miejsce na świecie. Tu się urodziłam, wychowałam, pracowałam. Tu maluję.

Które łódzkie miejsca są tematem pani obrazów?

Zabytki, małe, urokliwe uliczki. Na przykład ulica Pomorska, Sporna, 1 Maja.

Miejscem pani bliskim są Łagiewniki i Arturówek.

Namalowałam chyba z dwieście obrazów z Łagiewnikami. Zostało mi w domu tylko kilka. Co jakiś czas wędruje po łagiewnickim lesie i wynajduję tematy.

Łagiewniki chyba najładniej prezentują się jesienią?

Tak, czekam na październik kiedy liście zaczną się kolorować na żółto, złoto, czerwono. Na różne kolory świata. W Łagiewnikach robi się wtedy przepiękna tęcza. Niektóre miejsca maluję po kilka razy, bo są wyjątkowo urokliwe. Na przykład w okolicy parkingu przy ulicy Wycieczkowej. Jest tam taka górka, gdzie jesienią robi się magicznie. I oczywiście pałac Heinzlów.

Należy pani do Stowarzyszenia Plastyków Amatorów w Łodzi...

Od 2003 roku. W tym roku nasze stowarzyszenie obchodzi 40-lecie powstania. Na pewno w związku z tym będzie zorganizowana potężna wystawa. A w przyszłym roku swoje 60-lecie obchodzić będzie Klub Plastyka Amatora.

Wielu łodzian należy do klubu, stowarzyszenia?
Bardzo wielu! W sumie będzie to ponad 300 osób. Wiele osób ze stowarzyszenia przeszło do Polskiego Związku Artystów Plastyków. Malują architekturę, krajobrazy, abstrakcje. Jedna z koleżanek maluje takie kosmiczne obrazy.

Malarstwo to wielka pasja?

Oj tak! Zaczęła się w dzieciństwie. Gdy chciałam iść do szkoły plastycznej to rodzina uznała, że powinnam mieć konkretny zawód i zostać biuralistką. Nienawidziłam tej pracy! Zrobiłam uprawnienia dziewiarskie, wyżywałam się w kolorowych nitkach, włóczkach. Projektowałam dzianinę.

Ile obrazów pani namalowała?

Myślę, że ponad dwa tysiące. Większość z nich jest w Polsce i Europie. Już niedługo będzie można oglądać moje prace na wystawie w Warszawie